|
|
تاریخ چاپ : |
2025 Apr 18 |
www.blestfamily.com |
| لینک مشاهده : |
|
عـنوان : |
لجبازی کودکان، ..... علل و راه درمان |
|
لجبازی کودکان، ..... علل و راه درمان
بعضی از کودکان بسیار لجبازند، واین یکی از ویژگی های دوران کودکی است، پس دلیلی ندارد که پدر ومادر از لجبازی کودک نگران باشند یا وی را به تعمّد در این کار متّهم کنند. بلکه باید او را با بیان داستان ها و حکایاتی که او را از عناد و لجاجت دور می کند تشویق و ترغیب نمایند، مثلا": کسی که لجبازی می کند مانند شیطان است که با خداوند عناد کرد و تکبر نمود و بر سرورمان حضرت آدم علیه السلام سجده نکرد و امر خداوند را فرمان نبرد، نتیجه این شد که خداوند بر او خشم گرفته او را وارد جهنم کرد " این چیزی است که بچه ها را از این صفت دور می کند. نکته بسیار مهم نیز این است که والدین کاملاً مطمئن باشند که فرزندشان مریض، یا نسبت به والدین عاق (نافرمان) نیست، بلکه این عناد و لجبازی به طبیعت و این مرحله ازسن وسال کودکانه اش برمی گردد ، پس به عنوان مثال ، اگر با پای کثیف به رختخواب رفت و پایین نیامد و نخوابید یا اینکه به ما جواب منفی داد یا در هر موردی لجبازی کرد ، باید پدر و مادر او را تشجیع وتشویق کنند واز توهین و مجازاتش بپرهیزند. یکی از مظاهر لجبازی در کودکان اصرار بر نظر خود و جمود در فکرشان است ، چیزی که ما را به تعجب واداشته و در تنگنا قرار می دهد. مثلاً کودک نمی خواهد به نصیحت بزرگترها گوش دهد ، و نمی خواهد جز کاری که خودش میل دارد را انجام دهد ، حتی اگر کاری که میل انجامش را دارد کار مضرّی باشد یا اینکه با عقل و منطق راه نمی آید . نکته مهم دیگر این است که بچه، از کارهای مهمّی چون نظافت و شستن صورت و استحمام یا نوشیدن لیوان شیر یا خوابیدن در وقت مشخص سر باز می زند و به نظر می رسد که در برابرخواست ما مقاومت می کند و به خواسته خود پا می فشارد و سخن بزرگتر ها را رد می کند. این عادت را می توان در مرحله ی حضانت(حدود 1تا 7 سالگی) تحمّل کرد امّا در دوران بعد از آن دیگر چنین رفتاری از بچه، غیر قابل قبول است، در حالی که بعضی از والدین اینگونه لجبازی ها را نشانه قوّت شخصیت کودک می دانند، امّا حقیقت این است که این رفتار به هیچ وجه، بیانگر چیزی نیست که آنها می پندارند. زیرا عناد و لجبازی نابجا نشان دهنده ی تجارب رفتاری منفی است که فرزندان را از تعامل سالم با جامعه دور می کند، پس بنابراین، لجبازی بیشتر نمایانگر بد اخلاقی فرد است تا احترام او به شخصیت خود! لجبازی با سنگدلی و کینه توزی نیز ارتباط دارد و مشاهده می کنیم که بعضی از کودکان لجباز تمایلات کینه توزانه و تا حدودی سنگدلانه هم دارند که از لابلای بعضی از رفتارهایشان نمایان میشود ، مثلاً لباس پاره می کنند، هدیه های گرانبها را خراب می کنند، حیوانات را اذیت می کنند یا از خودکار استفاده منفی می کنند و درودیوار منزل یا مدرسه را می نویسند . و همه ی این رفتار های عجیب و غریب گاهی باعث احساس قدرت و افتخار به خود در کودک می شود . به راستی چه چیز باعث چنین رفتارهایی می شود؟ می خواهد در سنگدلی از بزرگسالان پیروی کند و با تسلط و خشونت اظهار وجود می نماید. یکی دیگر از دلایلی که کودکان را به لجاجت وامی دارد، بحران در روابط خانوادگی و برخوردهای تند پدر و مادر است، که او را به انتقامجویی وا می دارد و در مقابل، چنین کارهایی انجام می دهد.
چاره ی لجبازی نباید با کودک مقابله به مثل کنیم، بلکه لازم است که مدارا و سعی در قانع کردنش بنماییم و اورا به گونه ای تشویق کنیم که فکر کند و بفهمد که چگونه باید در تمام کارهایش مسالمت آمیز ومنطقی باشد. دوری از روشهای حمایت بیش از حد و محبت افراطی ، زیرا این کار مخالفت را درکودک بیشتر می کنند. مجبور نکردن بچه به انجام عادتهای معینی در خوردن و لباس پوشیدن یا رعایت نوع برند و اتیکت لباسها ، اجبار در چنین چیزهایی بچه را به شوریدن اساسی و عدم رعایت کلی آنها وا می دارد . عدم تبعیض، یعنی اینکه پدر و مادر یکی از فرزندان را بر دیگران ترجیح ندهند ، زیرا غالباً باعث لجاجت کودکان می شود. رشد دادن تبادل نظر در بین کودکان به طوری که کودک احساس کند و یاد بگیرد که می تواند گاهی دستور بدهد امّا گاهی نیز باید خود تابع دستور باشد.
مترجم: عبید الله سايت خانواده خوشبخت BlestFamily.Com |
|