|
|
تاریخ چاپ : |
2025 Apr 18 |
www.blestfamily.com |
| لینک مشاهده : |
|
عـنوان : |
جماع کردن درحالت حيض چه نواقص طبي دارد درحاليکه درقرأن کريم زياد تأکيد شده ؟ |
|
جماع کردن درحالت حيض چه نواقص طبي دارد درحاليکه درقرأن کريم زياد تأکيد شده ؟
الحمدلله، تشريع اين حکم در اسلام مي‌تواند به خاطر عوامل متعددي باشد که برخي از آنها در آيات به مسئله زيان‌آور بودن آن و اذيت و درد و رنج آن براي زنان اشاره شده است. در يکي از آيات آمده است:« وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُواْ النِّسَاء فِي الْمَحِيضِ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىَ يَطْهُرْنَ»(بقره 222) يعني: «اي پيامبر! از تو درباره حيض و احکام آن سؤال مي‌کنند، در پاسخ آن بگو: آن چيز زيان آور و موجب آزار و اذيت است». اين آيه فلسفه عدم مباشرت و نزديکي مردان با زنان را در حالت قاعدگي بيان مي‌دارد؛ زيرا آميزش جنسي با زنان در چنين حالتي علاوه بر مخالفت با طبع انساني، زيان‌هاي بسيار دارد که علم پزشکي امروز آن را اثبات کرده، از جمله احتمال عقيم شدن مرد و زن، و زمينه‌سازي براي پرورش ميکروب و بيماري‌هاي عفوني چون سفليس و سوزاک، و التهاب اعضاي تناسلي زن، نيز وارد شدن مواد حيض (که تماماً ميکروب‌هاي داخل بدن است) در عضو تناسلي مرد و غير اينها که پزشکان نيز دستور به ممنوعيت آميزش داده‌اند. اصولاً خوني که به هنگام عادت ماهانه دفع مي‌شود، هر ماه در عروق داخلي رَحِم براي تغذيه جنين جمع مي‌گردد، زيرا رَحِم زن در هر ماه توليد تخمک مي‌کند و مقارن آن عروق داخلي رَحِم به عنوان حالت آماده باش براي تغذيه نطفه، پر از خون مي‌شود. اگر هنگامي که تخمک از لوله‌اي به نام شيپور (فالپ) وارد رحم شود، اسپرماتوزئيد (که نطفه مرد است) در آنجا موجود باشد، تشکيل جنين مي‌دهد و خون‌هاي موجود در عروق صرف تغذيه آن مي‌گردد؛ در غير اين صورت خون‌هاي موجود بر اثر پوسته پوسته شدن مخاط رَحِم و شکافتن جدار رگ‌هاي رَحِم به صورت خون حيض، از رَحِم خارج مي‌شود، زيرا رحم زن در موقع تخليه اين خون‌ها هيچ گونه آمادگي طبيعي براي پذيرش نطفه ندارد و به همين جهت صدمه مي‌بيند.
به صورت مختصر چند علت ديگر را ذکر مىکنيم:
1- يکى از مهمترين عوامل لازم جهت مقاربت مطلوب وجود آرامش روحى و ميل جنسى است که در اصطلاح پزشکى به آن Libido ( ( يا ميل جنسى گويند. يعنى طرفين ميل به مقاربت داشته باشند و الا در صورت عدم وجود ميل از يک يا هر دو طرف عمل جنسى براى طرفى که ميل کافى ندارد، نه تنها مطلوب و پسنديده نيست، بلکه موجب تنفر نيز مىشود. در دوران قاعدگى، سطح هورمونهاى جنسى خانمها (استروژن و پروژسترون) کاهش مىيابد و در اثر آن ديواره داخلى رحم ريزش يافته و خونريزى مىشود. در اين دوران از يک طرف به علت کاهش هورمونى، عواطف و روحيه خانمها بسيار حساس و زودرنج شده و کجخلقى و بىحوصلگى خانمها در اين دوره بيشتر مىشود و حتى گاه تحمل بچهدارى را ندارند. از طرف ديگر خونريزى از توان جسمى آنها مىکاهد (درست مثل اين که شما برويد بانک خون و يک کيسه خون بدهيد) و به اين دليل از نظر پزشکى توصيه کردهاند که در کارهاى منزل مثل لباس شستن، ظرف شستن و در اين مدت به خصوص روزهاى اول خانمها را يارى دهيد. حال با اين اوصاف آيا مقاربت که هم آمادگى روحى مىخواهد و هم آمادگى جسمى صحيح است؟
مسلما در اين گونه مواقع فقط مرد به لذت جنسى مىرسند، ولى زن به لحاظ عدم آمادگى به اوج لذت جنسى يا ارگاسم نمىرسد و دچار درد ناحيه کمر و لگن و شده و احتمال سردمزاجى و کاهش ميل جنسى حتى در دوران طهارت و پاکى براى او وجود دارد. حتى گاهى به علت عدم آمادگى روحى و جنسى زن، خود مرد هم آن طور که بايد لذت نمىبرد يعنى غدد ترشحى دستگاه تناسلى زن که مسير مقاربت را لزج و آماده مىکنند، به خوبى فعاليت نمىکنند و مقاربتى دردناک همراه با خاطرهاى بد براى زن به دنبال دارد و خود مرد هم به ارگاسم نرسيده است. در حالى که تمام توصيههاى پزشکى اين است که بهترين مقاربت، مقاربتى است که هر دو جنس آن هم در يک زمان و يا با فاصله زمانى اندک به اوج لذت جنسى (ارگاسم) برسند.
2- يکى از اهداف مقاربت، تکثير نسل است. هر چند از نظر پزشکى احتمال آبستنى زن در ايام عادت بسيار کم است، ولى در بعضى از قبايل يهودى (در اسرائيل) که به مقاربت در ايام عادت ماهانه نيز مىپردازند و در مواردى زنها حامله مىشوند، بيمارىهاى ارثى و نواقص ژنتيکى متعددى در بچهها مشاهده شده و حتى در کتب پزشکى ثبت و ضبط شده است. بنابراين جهت اجتناب از پيدا کردن چنين فرزندان ناقص الخلقهاى، اجتناب پسنديدهتر است.
3- استراحت جنسى براى هر دو جنس (مرد و زن) يک ضرورت است، که علم نيز آن را ثابت کرده است. قاعدگى خانمها وسيلهاى اجبارى است براى اين که زن و مرد مدتى استراحت جنسى داشته باشند و بعد از آن با ميل و رغبت بيشتر در کنار يکديگر باشند. از طرف ديگر به واسطه افراط دچار خودکشى نشوند. هر بار نزديکى و مقاربت که همراه با ارگاسم باشد، تمام عضلات بدن (حتى عضلات موها که هر کدام از موهاى بدن انسان به غير از سر و صورت داراى عضلهاى بسيار کوچک است و موقع بيرون آمدن از استخر يا ترس و منقبض شده و موها را راست مىکند) به يک باره منقبض شده و به شدت از ذخيره انرژى بدن مىکاهد. احساس خستگى شديد بعد از مقاربت به خاطر همين مطلب است.
4- در طول دوران قاعدگى، لايه داخلى رحم، دهانه رحم و مجراى داخلى مهبل ريزش دارند و سطوح و لايههاى زيرين تا اتمام دوران قاعدگى بسيار نازک و شکننده هستند و هرگونه تماسى ايجاد خراش و آسيبديدگى مىنمايد که زمينه را براى بروز عفونتهاى بعدى فراهم مىنمايد.
5- اغلب انجام نزديکى منجر به ايجاد پارگىها Lacerarions Fontface L TSStyle f ont- (و آسيبهاى بافتى مىنمايد که در حالت طبيعى به لحاظ حضور ترشحات اين آسيبهاى جزئى به سرعت و با تکثير سلولها ترميم مىشود. در دوران قاعدگى ترشحات طبيعى واژن (مهبل) حضور ندارند [که خود به دليل افت هورمونى است] و لذا ترميم با اشکال مواجه مىگردد. به همين دليل است که اگر در اين دوران نزديکى صورت گيرد با احساس سوزش و درد توأم خواهد بود.
6- طول دوران سيکل قاعدگى 28 روز فرض مىشود که تخمکگذارى 14 روز قبل از بروز قاعدگى صورت مىپذيرد. لذا پيشبينى زمان تخمکگذارى بسيار دشوار است. در برخى موارد زمان تخمکگذارى به جلو افتاده و در اواخر قاعدگى (قاعدگىهاى طولانى) صورت مىگيرد. لذا براى زوجينى که قصد پيشگيرى از باردارى را دارند نزديکى منجر به بارورى مىشود.
7- دوران قاعدگى براى اکثر خانمها همراه با دردهاى لگنى، شکمى، کمردرد، احتقان ناحيه شکم، احساس سنگينى و درد ناحيه پستانها و همراه است. به علاوه فرد دچار افسردگى و اضطراب و برخى ديگر علائم روحى- روانى نيز هست. لذا تحميل نزديکى در چنين حالت بيمار گونهاى صحيح نبوده و تجربه منفى به بار خواهد آورد که در روابط آتى زناشويى ايجاد مشکل خواهد کرد.
از اين بيان روشن مي‌شود که چرا آميزش در حال حيض زيان آور است.
والله اعلم وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت IslamPP.Com |
|