|
|
تاریخ چاپ : |
2025 Apr 18 |
www.blestfamily.com |
| لینک مشاهده : |
|
عـنوان : |
آثار و پيامدهاي ازدواج |
|
الحمدالله رب العالمين، والعاقبه للمتقين، ولاعدوان الا علي الظالمين، والصلاه والسلام علي محمد الذي ارسله ربه رحمه للعالمين و علي آله و صحبه اجمعين.
ازدواج و تشكيل خانواده داراي پيام‌هاي بسياري است كه مهم‌ترين آنها عبارتند از: 1- حق كام‌جويي هر يك از آنان با ديگري به صورت طبيعي و از راه مشروع مانند: معاشرت و هم‌بستري كه تفصيل آن در مبحث «زينت» فصل سوم خواهد آمد.
2- پس از ازدواج مسئوليت‌هايي مانند: هزينه‌هاي لباس و مسكن و غذا و دفاع از حيثيت و ناموس متوجه مرد مي‌شود. و مسئوليت‌هايي مانند: اطاعت (در امور مشروع و معقول) و اجازه خواستن براي بيرون رفتن از منزل، حفظ اسرار خانوادگي و اموال و آبرو متوجه زن مي‌شود. البته مسئوليت‌ا و حقوق مشترك ديگري دارند كه در فصل سوم به تفصيل مورد بحث قرار خواهند گرفت.
3- برخورداري از حق تولد فرزند بنا بر اتفاق زن و شوهر، و حق نسبت داده شدن فرزند به آنها و مسئوليت شير دادن و تربيت و هزينه و مخارج كودكان و ديگر مسايلي كه در فصل دوم مورد بحث قرار خواهند گرفت.
4- حق مشروع زن در ارتباط با مهريه: مهريه مقدار مالي است كه پس از عقد و روابط زناشويي به زن تعلق مي‌گيرد و حكمت و هدف از آن جلب توجه آنان به جايگاه و اهميت پيوند زناشويي و احترام و بزرگداشت مقام زن و اظهار حُسن نيت مرد براي حُسن معاشرت با همسر و بر دوامي زندگي مشترك است. در زبان عبري مهريه دادن ده نام دارد كه عبارتند از: «مهر، صداق، نحله، اجر، فريضه، حباء، عُقر، علائق، طول و نكاح».
حكم شرعي مهريه اين است كه، پس از عقد ازدواج و روابط زناشويي بر مرد واجب مي‌شود، نه بر زن. برخلاف سيستم خانوادگي غربي كه زن بايد مبالغي را به شوهرش پرداخت كند. هم‌چنان كه گفته شد: به دو طريق زن استحقاق مهريه را پيدا مي‌كند. اول، عقد نكاح صحيح. دوم، روابط زناشويي حقيقي كه حتي پس از مرگ شوهر و يا طلاق داده شدن حق مطالبه آن را دارد. مهريه براساس دلايلي از قرآن و سنت و اجماع واجب گرديده است كه دلايل قرآن آن عبارتند از : « وَآَتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً» (النساء / 4) «مهريه‌هاي زنان را به عنوان هديه‌اي پاك و صادقانه (و فريضه‌اي خدايي) به آنان بپردازيد».
« فِيمَا تَرَاضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ» (النساء / 24) «پس اگر با زني ازدواج كرديد و از او كام گرفتيد، بايد كه مهريه آنها را (بدون كم و كاست) بپردازيد و اين يكي از واجبات الهي است». « وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَنْ تَنْكِحُوهُنَّ إِذَا آَتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ» (الممتحنه / 10) «گناهي بر شما نخواهد بود كه آن زنان را به نكاح خود درآوريد، چنانچه مهريه آنها را بپردازيد».
و در سنت و فرموده‌هاي رسول خدا صلی الله علیه وسلم آمده است: «اگر تنها يك انگشتر آهن هم بود، آن را مهريه قرار بدهيد».( متفق عليه.) و هيچ‌گاه رسول خدا صلی الله علیه وسلم نكاحي را بدون مهريه انجام نداده است. مستحب است كه به هنگام عقد مقدار مهريه مشخص شود، زيرا هم‌چنان كه گفته شد: رسول خدا صلی الله علیه وسلم نكاحي را بدون مهريه انجام نداده و تعيين مقدار مهريه از اختلاف و خصومت جلوگيري مي‌نمايد. از طرف ديگر اجماع علماي گذشته و معاصر بر مشروعيت و وجوب مهريه اتفاق‌نظر دارند. مهريه ركن و شرط عقد نكاح به شمار نمي‌آيد و بدون تعيين مقدار آن نكاح منعقد مي‌شود. بلكه مهريه يكي از آثار و پيامدهاي عقد و ازدواج است و ناآگاهي و زيان اندك نسبت به آن مورد چشم پوشي قرار مي‌گيرد. به شرطي كه احتمال برطرف شدن آن وجود داشته باشد. زيرا خداوند متعال مي‌فرمايد: « لَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِيضَةً» (البقره / 236) «اگر زنان را قبل از آميزش و تعيين مهر (به عللي) طلاق داديد، گناهي بر شما نيست و آنان را (با هديه‌اي مناسب) بي‌نياز سازيد».
و اين حكم شامل مواردي هم كه اسمي از مهريه برده نشده باشد مي‌شود.
وصلی الله وسلم علی نبینا محمد وعلی آله وصحبه أجمعین. وآخر دعوانا أن الحمدلله رب العالیمن.
|
|