تاریخ چاپ :

2025 Apr 18

www.blestfamily.com 

لینک مشاهده :  

عـنوان    :       

معني حديث: (لَنْ يُفْلِحَ قَوْمٌ وَ لّوْا أمْرَهُم امْرأۀً) «قومي كه زني سرپرست امورشان باشد هرگز ‏كامياب نمي شوند»‏

آيا گروهي از زنان كه داراي تحصيلات عالي هستند حتي از بسیاری از مردان گوي سبقت را ربوده اند جايز است كه رهبري جامعه را بعهده گیرند و علاوه بر اين آیا زن مي تواند پيشنماز شود؟ موانع ديگري كه اجازه نمي دهد زن منصب و رهبري را به دست بگيرد چيست؟ و چرا؟

 

الحمدلله،

سنت، مقاصد شريعت، اجماع امت و واقعيت امر بر اين دلالت مي كند كه زن نبايد مقام رياست و قضاوت را بر عهده بگيرد، چون أبي بكرۀ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ از پيامبر صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ روايت مي كند كه وقتي به ايشان خبر رسيد كه ايرانيان  مقام رهبري را به زني سپرده اند، فرمود:« لَنْ يُفْلِحَ قَوْمٌ وَ لّوْا أمْرَهُم امْرأۀً » « قومي كه كارشان را به عهده زني بگذارند هرگز كامياب نخواهند شد»

 اين يك قاعده كلي است، چون زنها عقلشان ناقص و ضعيف است و بسیار عاطفي هستند، عاطفه جلوي انديشيدن آنها را مي گيرد. رهبر و حاكم بايد به اوضاع رعيت و ملت رسيدگي كند از اين رو بايد به مناطق استانها سفر كند و به ميان مردم برود و گاهي لازم مي شود كه در جنگ و جهاد، لشكر را فرماندهي كند كه بمنظور انعقاد پیمانهای نظامی با دشمنان روبرو شود، و قرار داد هاي تجاري بنندد كه همه اينها با اوضاع و روحيه زن همخوانی ندارد، زن بايد دستوراتي را كه براي حفاظت از آبرو و پاسداري جايگاهش آمده رعايت كند.

 اجماع امت در عصر خلفاي راشدين و قرن هاي سه گانه اول بر اين دلالت مي كند كه فرماندهي و قضاوت نبايد به زنان سپرده شود، و حال آنكه در آن زمان بعضي از زنان سواد ديني داشتند و در علوم قرآن و حديث و احكام به آنها مراجعه مي شد؛ اما زنان در آن سه قرن اول هيچگاه به رياست و پست و مقام و رهبري چشم ندوختند.      

 

فتاوي اللجنة الدائمۀ للبحوث العلميۀ و الإفتاء (17/13)

 

IslamPP.Com