شفقت و مهرورزی رسول خداص به كودكان

انسانهای سنگدل، شفقت را نمي‌شناسند و مهر و عاطفه در دلهايشان جايي ندارد. آنها، مانند صخره‌اند؛ در دادن و گرفتن، سخت‌اند و از ابراز احساسات و عواطف انساني، بخل مي‌ورزند.

اما كسي كه خداوند به او قلبي مهربان عنايت كرده، رحمت، سراسر وجودش را فرا گرفته و اين عاطفه انساني است كه او را به حركت در مي‌آورد.

انسt مي‌گويد: نبي اكرمص فرزندش ابراهيم را برداشت و او را بوسيد و بوييد. [روايت بخاري]

بايد دانست كه اين شفقت و مهرورزی رسول اللهص ويژه خويشاوندانش نبود؛ بلكه شامل عموم مسلمين نيز مي‌شد.

اسماء دختر عميس همسر جعفرل مي‌گويد: رسول خداص وارد خانه من شد و فرزندان جعفرt را صدا كرد، پس ديدم در حالي كه اشكهایش سرازير است، آنها را مي‌بويد. گفتم: اي رسول خدا! آيا از جعفر به تو خبري رسيده است؟ «فرمود: بله؛ امروز كشته شد».

اسماءل مي‌گويد: ما با گريه، بلند شديم؛ سپس آن حضرتص برگشت و فرمود: «براي خانواده جعفر غذا درست كنيد؛ زيرا آنها به اين حادثه مشغولند». [روايت ابن سعد، ترمذي و ابن ماجه]

همچنين روزي كه نوه رسول اللهص فوت كرد، اشك از چشمان مبارك آن حضرتص جاري شد. سعد بن عبادهt گفت: اي رسول خدا! اين چيست؟ فرمود: «اين رحمتي است كه خداوند آن را در دل بندگانش نهاده است و همانا خداوند بر بندگاني كه رحم و شفقت داشته باشند، رحم مي‌كند». [روايت بخاري]

همچنين هنگامي كه فرزندش ابراهيم فوت نمود، اشك از چشمان آن حضرتص سرازير شد؛ عبدالرحمن بن عوفt گفت: ای رسول خدا! شما هم گريه مي‌كنيد؟! فرمود: «اي ابن عوف! اين، نشانه مهرباني است». و همچنانكه اشك مي‌ريخت، فرمود: «چشمها، اشك مي ريزد و دل اندوهگين است، ولي سخني كه موجب نارضايتي خدا شود، به زبان نمي‌آوریم و ما به خاطر جدايي تو اي ابراهيم! غمگين هستيم». [روايت بخاري]

اينك كه با گوشه‌اي از اخلاق پيامبر بزرگ اسلامص بويژه شفقت و مهربانيش با كودكان آشنا شديم، شايسته است كه ايشان را الگو قرار دهيم. بخصوص كه ما، در زماني زندگي مي‌كنيم كه احساس محبت نسبت به كودكان كم شده است و از آن احترامي كه بايد برخوردار باشند، برخوردار نيستند. بايد بدانيم كه آنها، پدران و مادران فردا و مردان و زنان آينده امت اسلامي هستند.

متأسفانه ناداني، تكبر، كم فكري و كوتاه نظري، ما را به جايي رسانده است كه برخورد صحيح و درستي با كودكان و نوجوانان نداريم. لذا نمي‌توانيم به دلهايشان راه پيدا كنيم.

ملاحظه مي‌كنيم كه چگونه نبي اكرمص با اخلاق و رفتارش به دلها راه پيدا مي‌كند و طوري برخورد مي نمايد كه كودكان نيز او را دوست دارند، به او احترام مي‌گذارند و جايگاهش را مي‌دانند. آن حضرتص براي نوجوانان ارزش بسيار بالايي قايل بود.

هرگاه انسt این صحابي بزرگوار رسول اللهص از كنار كودكان مي‌گذشت، به آنان سلام مي‌كرد و مي گفت: نبي اكرمص اين كار را انجام مي‌داد. [روايت بخاري و مسلم]

شما مي‌دانيد که كودكان، مشكلات خاص خودشان را دارند و با حركات و بازي زياد، باعث خستگي انسان مي‌شوند، اما رسول خداص خشمگين نمي‌شد و آنان را سرزنش نمي‌كرد؛ بلكه با آنها به نرمی برخورد مي‌كرد و آرامش خويش را حفظ مي‌نمود.

عايشهل مي‌گويد: مردم، بچه‌ هايشان را نزد نبي اكرمص مي‌آوردند و آن حضرتص براي آنان دعاي خير مي‌فرمود. يك روز كودكي را آوردند و او، بر لباس پيامبر خداص ادرار كرد. آن حضرتص مقداري آب بر روي لباسش ريخت، بدون آنكه آن را بشويد. [روايت بخاري]

خواننده گرامي! آيا آن لحظاتي كه به نشستن در خانه نبي اكرمص مشرف مي‌شوي، به فكرت خطور نمي‌كند كه با فرزندانت بازي و شوخي كني و خنده‌ها و سخنان زيبايشان را بشنوي؟ زیرا پيامبر اين امت که پدر و مادرم فدايش باد، همه اين كارها را انجام مي‌داد.

ابوهريرهt مي‌گويد: رسول اللهص زبانش را براي حسن بن عليt بيرون مي‌آورد و او، با ديدن زبان آن حضرتص خوشحال مي‌شد. [سلسلة الأحادیث الصحیحة، شماره70].

انسt مي‌گويد: رسول خداص با زينب دختر ام سلمهل شوخي مي‌كرد و به او مي‌گفت: اي زُوينب! اي زوينب! و چندين بار اين سخنش را تكرار مي‌كرد. [الصحيحة ( 2141 )؛ صحيح الجامع: 5025]

آری! شفقت و مهربانی پيامبر اكرمص شامل حال كودكان مي شد؛ حتي آن هنگامي كه در عبادتي بزرگ بسر مي‌برد. رسول خداص در حال نماز، نوه اش امامه را بر دوش داشت؛ هنگامي كه بر مي خاست، او را بر مي‌داشت و هنگامي كه مي‌خواست سجده كند، او را بر زمين مي‌گذاشت. [روايت بخاري و مسلم]

قابل ياد آوري است كه امامه، دختر زينب بنت رسول اللهص است و پدرش، ابوالعاص بن ربيع مي‌باشد.

محمود بن ربيعt مي‌گويد : خوب به ياد دارم زماني را كه پنج ساله بودم و رسول خداص اندكي آب از دلوي برداشت و پس از مضمضه آبها را بر چهره‌ام پاشيد. [روايت بخاري و مسلم]

همچنين بايد دانست كه نبي اكرمص فقط بزرگسالان را آموزش نمي‌داد؛ بلكه آموزش وي، شامل كودكان و بزرگسالان بود.

ابن عباسل مي‌گويد: روزي پشت سر نبي اكرمص بر مركب سوار بودم كه فرمود: «پسرم! چند كلمه به تو مي‌آموزم: (دين) خدا را حفظ كن، خداوند تو را حفاظت خواهد كرد؛ ( دين ) خدا را حفا ظت كن، خداوند را جلويت مي‌بيني (و در كارها به تو كمك مي‌نماید)؛ هرگاه سؤال مي‌كني، از خداوند سؤال كن و هرگاه طلب كمك مي‌نمايي، از خداوند درخواست كمك نما». [روايت ترمذی]

خواننده گرامي! پس از اينكه لحظاتي را با ويژگيهاي اخلاقي و سيرت گهربار نبي اكرمص سپرى نمودیم تا بدين سان حيات و زندگى را به دلهايمان باز گردانيم و در مسير زندگى، از ايشان پيروى نماييم، بايد بدانيم كه در خانه‌هاى ما، اطفال و كودكانى هستند كه به محبت پدر و عاطفه مادر نياز دارند و قلبهاى كوچكشان منتظرند كه كسى آنها را خوشحال كند.

قابل يادآورى است كه اگر كودكان ما، اينگونه رشد نمايند، عاطفه‌اى متعادل و اخلاقى درست خواهند داشت و هنگامى كه بزرگ شوند، امت را رهبرى خواهند كرد. اين پدران و مادران هستند كه بعد از توفيق الهى، مردان و بانوان بزرگ را تربيت مي‌نمايند.

 

سایت خانواده خوشبخت

BlestFamily .Com 

=================

 

مرجع: کتاب روزی در خانۀ رسول الله صلی الله علیه وسلم، تألیف عبدالملک قاسم، مترجم عبدالقادر ترشابی.