آیا دختر و پسری که به هم علاقمند هستند و قصد ازدواج دارند می توانند تا هنگام عقد از طریق اینترنت ارتباط داشته باشند؟
بنده خانمي 24 ساله هستم که با فردي 26 ساله براي ازدواج اشنا شدم مراحل اوليه اشنايي ما بر مبناي دنياي مجازي انترنت بود که با کمک همديگر تاثيرات مثبت مذهبي زيادي بر هم ديگر داشتيم به طوري که بينش و اعتقاد و عبادت و حجابمون از زمين تا اسمان با گذشته تغيير کرده است (هرچند که خانواده هامون زياد از اين تغيير استقبال نمي کنند!) اما خودمون راضي هستيم و خدا رو بابت هدايش شکر مي کنيم
سوالي که داشتيم اين است که خانواده هامون و بيشتر خانواده اقا پسر مخالف ازدواج ما هستند (خانواده خودم چندان مشکلي ندارند) در صورتي که خودمون بنا به بزرگتر معيار انتخابيمون که ايمان دو طرفمان هست هم ديگه رو براي ازدواج انتخاب کرده و در تصميم خود مصمم هستيم اما نمي خواهيم تا وقتي رضايت خانواده ها رو جلب نکرده ايم اقدام به کاري کنيم حال با توجه به وضعيت ما که احتمال داره حتي به سال ها هم بکشه براي رضايت خانواده براي وصلت ! ايا ما اجازه داريم هر چند ماه يک بار از طريق نت با هم به دور از کلمات احساسي مکاتبه داشته باشيم تا از موفقيت و مشکلات و تغييرات احياني که احتمالا در تصميم خانواده هامون اتفاق خواهد افتاد مطلعه باشيم يا خير؟ اگر نه شما چه پيشنهادي براي ادامه اين رابطه به دور از گناه و معصيت داريد؟
نکته قابل ذکر اين که شخصا مددکار اجتماعي هستم و تجربه حل و فصل هاي مشکلات خانوادگي در يکي از دادگاه هاي خانواده نيز دارم اميدوارم با توجه به ياداوري اين نکته گمان بر ان نبريد که تصميمي احساسي اتخاذ کرديم!
و مورد دوم اين که شايد نياز به گفتن بوده باشد اين که من ساکن کشور امارات هستم و ايشان ساکن کشور ايران
الحمدلله،
ارتباط بين دختر و پسر نامحرم حرام است، و جايز نيست که دو فرد نامحرم با هم ارتباط داشته باشند. و چنانکه دختر و پسري خواستند تا با هم ازدواج کنند، بنابراين لازمست هرچه زودتر اين کار را انجام دهند ولي اگر شرايط فراهم نيست، پس لازمست جهت دور شدن از گناه بطور کلي ارتباط را قطع نمود.
تداوم ارتباط بين دو فرد نامحرم ممکن است باعث ايجاد محبتي نامربوط شود در حاليکه اين محبت نبايد بين دختر و پسر نامحرم رخ دهد، زيرا عشق و محبتي که اسلام بين دو جنس مخالف جايز دانسته، بايد براي همسر و شوهر باشد و اگر جواني به دختري علاقمند شد و مهر وي به قلبش راه يابد، چنانکه آن دختر اهل دين و اخلاق نيكو بود با او ازدواج كند، اما اگر از اهل دين و اخلاق نباشد، و يا ازدواج با او به عللى غير ممكن باشد، بايد با تقويت ايمان، و همچنين ازدواج با دخترى ديگر دست از اين عشق بكشد و نبايد اين محبت را در قلب خود نگه دارد! زيرا ممکن است منجر به اعمال خلاف شرع شود و به فساد بيانجامد.
الله تعالي مي فرمايد :« وَلاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَى إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِيلاً»(اسرا 32)
يعني: و نزديک زنا نشويد، که کار بسيار زشت، و بد راهى است.
و محبت و علاقه ايکه بين نامحرم ايجاد شود راهي را به زنا نزديک مي گرداند، لذا در صورتيکه بين دختر و پسر علاقه ايجاد شود و آنها موفق نشوند با هم ازدواج نمايند بايستي اين علاقه را از خود دور کنند تا راه فساد را سد نمايند. و بهتر است توسط اخلاص و اعمال صالح از قبيل نماز جماعت، قرائت قرآن، روزه، اذكار شبانه روز و غيره و همچنين ازدواج از شر اين عشق ناجائز دورى كرد. به فتواي (4812) مراجعه کنيد.
حال در اين سوال، توصيه مي کنيم که با وساطت بزرگان خانواده سعي کنيد خانواده ها را براي ازدواج راضي کنيد، و هرچه زودتر ازدواج نماييد. البته بر طبق شرع اسلام اگر زن و مرد هر دو، ديندار و اهل ايمان و تقوا و نماز بودند، اما سرپرست زن مخالف ازدواج او با پسري بود، مي توان نزد قاضي شرع رفت و از او خواست تا نکاح را منعقد کند.
بعبارتي اگر حالتي پيش آيد که ولي دختر با لجاجت، بهانهگيري و از روي عناد [بدون سبب] از ازدواج دخترش (با پسري که اهل دين و تقوا) جلوگيري کند، در اين موقع دختر ميتواند براي رفع مشکلش به قاضي مراجعه کند، اگر قاضي مسلمان تشخيص داد که اظهارات ولي غيرمعقول است، به ولي، امر ميکند که دخترش را شوهر دهد. پس اگر ولي، نپذيرفت و بر ممانعتش اصرار ورزيد، در اين صورت قاضي توجهي به مخالفت او نکرده و حکم به ازدواج دختر ميدهد. چنانچه در حديث آمده که پيامبر صلي الله عليه وسلم فرمود: «اگر ولي دختر با او خصومت ورزيد و بيسبب مانع ازدواجش شد، او مانند کسي است که ولي ندارد و سلطان ولي اوست» [اصحاب سنن بجز نسايي]
و اگر سرپرست زن موافق بود اما سرپرست مرد مخالفتي داشت، در اينصورت مخالفت سرپرست مرد يا پسر هيچ تاثيري ندارد و مي توانند با هم ازدواج کنند. زيرا اذن و حضور ولي زن شرط صحت نکاح است نه اذن و حضور ولي پسر!
بنابراين در وحله ي اول بهتر است از طريق بزرگان خانواده ، والدين خود را براي ازدواج راضي کنيد، اگر والدين بهانه آوردند و دليل شرعي يا منطقي براي منع ازدواج شما نداشتند، پس مي توانيد از طريق قاضي شرع وارد شويد تا شما را به نکاح هم دربياورد، و يا در غير اينصورت براي حفظ دين و اخلاق و کرامت خود بايد تا زمانيکه شرايط فراهم مي شود، ارتباط خود را قطع کنيد، حتي اگر اينترنتي هم باشد جايز نيست و ممکن است اين ارتباط اندک اندک وارد صورتهاي ديگري شود. در اين مورد به (3379) مراجعه کنيد.
والله اعلم
وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين
سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com |