آيا يک دختر عاقل و بالغ با يک پسر عاقل ايجاب و قبول کنند بدون شاهد و خطبه عقد، نکاح و محرمیت صورت مي گیرد يا خير؟

در کتاب ازدواج اسلامي خواندم که نکاح عبارت از ايجاب و قبول است و همچنان ذکر گرديده بود که اگر خانم شوهر نداشته باشد و لازم شود که از يکجا به جاي ديگري سفر نمايد و بدون محرم نمی تواند که سفر نمايد ميتواند  در عين زمان با مرد که رضايت به ازدواج با او دارد ايجاب و قبول کند و او شوهرش ميشود بدون شاهد و خطبه نکاح و آن زن مي تواند با آن مرد سفر کند آيا يک دختر جوان عاقل و بالغ با يک پسر جوان عاقل ايجاب و قبول کند بدون شاهد و خطبه نکاح آيا در اين جا عقد صورت ميگیرد و يا خير آيا اينها زن و شوهر ميشوند يا نه؟ واگر عقد صورت نميگيرد در مورد اولي چرا صورت ميگرد؟

الحمدلله،

بدون رضايت و حضور ولي و سرپرست دختر يا زن نکاح منعقد نمي شود، و دختر و پسر با رضايت خودشان و بر زبان آوردن صيغه ايجاب و قبول زن و شوهر نمي شوند، و بلکه همچنان نامحرم هستند و آن کتاب اشتباه نوشته است و يا شما اشتباه مطلب را فهميده ايد.

زيرا براي آنکه عقد شرعي باشد لازمست تا بصورت زير عمل شود:

1- رضايت و حضور ولي زن يا وکيل ولي در هنگام خواندن صيغه ي عقد

2- حضور داماد يا وکيل او در هنگام خواندن صيغه ي عقد

2- وجود دو شاهد مسلمان در هنگام خواندن صيغه ي عقد

3- رضايت دختري که نکاح مي‌شود

4- خواندن صيغه عقد و رد و بدل کردن ايجاب و قبول از طرف ولي زن و داماد (يا وکيلانشان)

5-  تعيين نکردن زمان يا وقت در هنگام صيغه عقد (اصلا از زمان سخن به ميان نيايد)

اگر يکي از موارد فوق صورت نگيرد، هيچ محرميت و پيوندي بين دختر و پسر منعقد نمي شود و هر نکاحي بدون شروط و ارکان فوق باطل است. مثلا اگر ولي دختر در هنگام عقد حضور نداشته باشد و بجاي خود وکيلي نفرستاده باشد، نکاح باطل خواهد بود، ولي پسر نيازي به ولي ندارد بلکه خود او يا وکيلش در هنگام عقد حضور داشته باشند کافيست.

و پيامبر صلي الله عليه وسلم فرمودند: « لَا نِكَاحَ إِلَّا بِوَلِيٍّ ». ابوداود(2085)

بدون رضايت و وحضور ولي نکاح منعقد نمي‌شود.

و از عايشه روايت مي‌کنند که رسول الله صلي الله عليه وسلم فرمود: « أَيُّمَا امْرَأَةٍ نَكَحَتْ بِغَيْرِ إِذْنِ وَلِيِّهَا فَنِكَاحُهَا بَاطِلٌ، فَنِكَاحُهَا بَاطِلٌ، فَنِكَاحُهَا بَاطِلٌ، فَإِنْ دَخَلَ بِهَا فَلَهَا الْمَهْرُ بِمَا اسْتَحَلَّ مِنْ فَرْجِهَا، فَإِنْ اشْتَجَرُوا فَالسُّلْطَانُ وَلِيُّ مَنْ لَا وَلِيَّ لَهُ». ابوداوود (2083)

[هر زني که بدون اذن وليّ نکاح شود؛ نکاحش باطل است؛ باطل است؛ باطل است؛ چنانچه شوهر به آن زن دخول نمود، مهر برايش ثابت مي‌شود، اگر اختلاف نمودند سلطان و حاکم، وليّ کسي است که وليّ ندارد.] 

بنابراين تا زمانيکه بين يک زن و مرد عقد شرعي – با شرايط فوق – صورت نپذيرد، آنها با هم نامحرم هستند و نمي توانند با هم سفر کنند و يا ارتباطي داشته باشند، زيرا سفر کردن زن بدون محرم جايز نيست، چنانکه پيامبر صلي الله عليه وسلم فرمودند:

«لاَيَخْلُونَّ رَجُلٌ بِإمْرأةٍ إلاّ مَعَ ذي مَحْرَمٍ، وَ لاَ تُسَافِر إمرَأةٌ إلاّ مَعَ ذِي مَحْرمٍ»

يعني: «نبايد مرد بيگانه با زن بيگانه در يك جايي با هم تنها جمع شوند مگر آن كه يكي از محارم زن در آنجا باشد و زن حق ندارد بدون محرم به مسافرت برود». بخاري (1862) و مسلم (1341).

والله اعلم

وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين

سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com