حکم ازدواج با دختری که ابرویش را برمی دارد؟

آيا ابرو برداشتن موجب غضب الله سبحانه و تعالي و پيامبر صلي الله عليه وسلم مي شود؟

ازدواج با چنين كساني جايز است؟ زيرا من كسي را انتخاب كرده ام كه داراي چنين مشخصه اي است.

الحمدلله،

آري، ابرو برداشتن موجب ناخشنودي خدا و رسولش مي شود، و پيامبر صلي الله عليه وسلم در مورد آن مي فرمايد: «لعن الله الواشمات والمستوشمات والنامصات والمتنمصات والمتفلجات للحسن المغيرات خلق الله» بخاري (5931) ومسلم (2125).

 يعنى: "خدا لعنت كرده است کسي که خال کوبي مي‌کند و آنکه خواهان خال کوبي کنند، و کسي که ابروها را باريک مي‌کند و آنكه خواهان باريک کردن آنهاست، و کسي که بين دندانها به منظور زيبايي فاصله ميافكند، اينها کساني هستند که آفرينش خدا را دگرگون مي‌کنند.

«نامصه» به زني گفته مي‌شود كه به زعم و خيال خودش موي ابروي خود را به خاطر آرايش و زيبا شدن بر مي‌دارد. و «متنمصه» به زني گفته مي‌شود كه اين كار آرايش را انجام مي‌دهد.

پس مشاهده کرديد که چگونه پيامبر صلي الله عليه وسلم در مورد اينگونه زنان لعن فرستاده است.

از اينرو يک مرد مسلمان بايد سعي کند دختر دينداري را براي زندگي انتخاب کند، بگونه ايکه آن زن از منهيات شرعي دوري کند و عباداتش را بنحو احسن و با رضاي خاطر انجام دهد، مطمئنا چنين زن دينداري مي تواند زني وفادار و همراز مطمئني براي شما باشد و فرزندانتان را به سوي آن چيزي که خدا از آن خشنود است سوق مي دهد.

ولي زني که حاضر نيست بخاطر خدا و شريعت او از تمايلات و خواسته هاي درونيش دست بردارد، مطمئنا براي شوهرش هم حاضر نخواهد بود که فداکاري کند، و از مال و ناموس و فرزندانش مراقبت کند.

و به شما توصيه مي کنيم که اکيداً از انتخاب دختراني که به احکام شريعت التزام ندارند پرهيز کنيد و بخاطر احساسات با زندگي خود بازي نکنيد، چرا که يک يار و همراز ديندار مي تواند شما را به هدف اصلي – که همان خشنودي و جنت پروردگار است – ياري دهد، و اگر ديندار نباشد و به احکام شريعت بي توجه باشد شما را از مسير اصلي منحرف مي کند و خواسته يا ناخواسته ناچاريد با بسياري از اعمال ناپسند همسرتان تعامل کنيد.

پس اگر آن دختري که ابرو برداشته واقعاً و صادقانه حاضر است که براي گردن نهادن به شريعت ديگر ابرويش را برندارد، پس ازدواج با او مانعي ندارد، اما اگر حاضر نيست که شريعت خدا را اجرا کند و يا در تصميم خود صداقت ندارد و قصد راضي کردن شما را دارد؛ ما اصلا توصيه نمي کنيم که با چنين دختري ازدواج کنيد.

آنچه که در ازدواج و انتخاب شريک زندگي بايد مد نظر داشت، در وحله ي نخست اعتقادات و ميزان پايبندي طرف مقابل به مسائل شرعي است، و هر قدر که ديندارتر و با اخلاقتر باشد، مسلما گزينه ي خوبي براي زندگي مشترک مي باشد. بعد از آن خانواده وي اهميت دارند، و هماهنگي فرهنگ دو خانواده با همديگر و تشابه فکري و اخلاقي آنها .. و سپس مواردي از قبيل ظاهر و سطح معلومات و آگاهي و غيره اهميت پيدا مي کنند..

و در مورد معيار انتخاب همسر، نصيحت ما همان نصيحت پيامبر صلى الله عليه و سلم ميباشد كه فرمودند:« تُنْكَحُ المَرْأَةُ لأَرْبع: لِمالِهَا، وَلِحَسَبِهَا، وَلِجَمَالِهَا، ولِدِينِهَا، فَاظْفَرْ بِذَاتِ الدِّينِ تَرِبَتْ يَدَاك » (متفقٌ عليه)

يعنى: "زن براي چهار چيز به نکاح گرفته مي شود: مالش، حسب و نسبش، زيبائيش و دينش. و تو براي بدست آوردن زن ديندار اقدام کن، دستهايت خاک آلوده شود (يعنى شاد و خرم زندگي ميكنى، و يا نوعى نفرين است كه اگر زن ديندار را نگيرى دستت به خاك كشيده شود يعنى فقير شوى).

پس در درجه اول بايد دين و مذهب همسر را در نظر گرفت، و يكى از حكمت و علل آن اينست كه هر گاه زوجين هنگام اختلافات به مرجع دينى و آسمانى خود  يعنى قرآن و سنت رجوع كنند، از نصيحت و درمان پزشكان و روانشناسان مفيدتر خواهد بود و ميتوانند بعلت اشتراك در اين مراجع دينى به هم برگردند، و پس از آن بايد مسائل ديگر مانند اخلاق، نسب، تعليم و غيره را در نظر گرفت.

والله اعلم

وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين

سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com