قبل از عروسی نامزدم از من حامله شده! آیا می توانیم برای حفظ آبرو جنین را سقط کنیم؟

اگر شرعا نامزد شده باشيم ولى قبل از مراسم عروسى نامزدم حامله شود، آيا مجاز به سقط جنين هستيم يا نه ؟ با توجه به شرايط ذيل:

الف: مسئله حيثيت و آبرو مهمترين عامل سقط

ب: خانواده هاي طرفين کاملاً بي اطلاع از موضوع

ج: امکان مطلع نمودن خانواده ها و تقديم تاريخ مراسم عروسي از نظر ما غيرممکن باشد.

الحمدلله،

سقط جنين شرعا حرام است و گاهي در حکم قتل محسوب مي شود، و مستوجب ديه و کفاره نيز خواهد شد! و بر اساس فتواي علماي بزرگوار اسلام؛ سقط جنين تنها در شرايط حاد پزشکي که زندگي مادر را تهديد مي کند جايز است، و يا در حالتي جايز است که جنين مبتلا به نقص عضو و يا مرض لاعلاجي باشد و آنهم بشرطيکه هنوز به چهار ماهگي نرسيده باشد.

در غير اين دو حالت (هر حالتي که باشد)، سقط جنين حرام است و کسي که مرتکب اين عمل شود، در حرام و گناه افتاده است. به فتواي (3456) و (4436) مراجعه کنيد.

و از آنجائيکه موردي که شما (سوال کننده) براي سقط جنين مطرح کرديد؛ شامل موارد فوق الذکر نمي شود و شرعا موجه نيست، از اينرو شما نمي بايست به هيچ عنوان جنين را سقط کنيد و نبايد بخاطر حفظ آبرو، او را از حيات و زندگي محروم نمائيد.

خداوند فرموده است: « وَلاَ يَحِلُّ لَهُنَّ أَن يَكْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللّهُ فِي أَرْحَامِهِنَّ إِن كُنَّ يُؤْمِنَّ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ » (البقره: 228).

يعني: «و اگر به خدا و روز رستاخيز، ايمان دارند، براى آنها حلال نيست كه آنچه را خدا در رحمهايشان آفريده، كتمان كنند».

لذا بعضي از علماي مالکيه و امام محمد غزالي و علماي مذهب ظاهريه (فتح القدير، ج 2، ص 295 و نهايه المحتاج، ج 8، ص 239) سقط جنين را ـ هرچند لحظاتي پس از آغاز خلقت باشد ـ حرام و نامشروع مي‌دانند و آن را همانند قتل عمد و زنده به گور نمودن انسان به حساب مي‌آورند؛ به نظر مي‌رسد اين رأي، رأي صحيح و سنجيده و مورد اعتمادي است؛ زيرا اگر جنين را به حال خود رها کنند به انساني کامل تبديل مي‌شود و تنها در شرايط سخت و اضطراري مثل اين‌که جان مادر در اثر بارداري در معرض خطر جدي و يقيني مرگ قرار داشته باشد، مي توان حکم به جواز سقط داد.

پس بهتر بود که از همان ابتداي امر اندکي صبوري پيشه مي کرديد تا با اين وضع و حال نمي رسيديد! و شما مي بايست پيش بيني اين مسئله را مي کرديد، تا مانع از بروز چنين اتفاقي مي شديد. البته ما قصد نداريم که شما را سرزنش کنيم؛ بلکه هدف ما نصيحت و توصيه به آندسته جواناني است که نامزد کرده اند، به اينکه بهتر است معقولانه عمل کنند و جلوي احساس خود را گرفته و غريزه خويش را مهار کنند و تا زمان زفاف صبور باشند تا خداي ناکرده باعث پشيماني نشوند، زيرا آينده بر کسي معلوم نيست و چه بسا کار به طلاق و جدايي هم برسد و يا اينکه مانند برادر (سوال کننده) به اين حال گرفتار آيد، لذا يا صبور باشند و يا زمان عروسي را زياد به تاخير نياندازند.

بهرحال شرعا شما مجاز نيستيد که جنين را سقط کنيد و اگر مرتکب اين عمل شويد، در حرام و گناه خواهيد افتاد، و بهتر است بجاي آنکه براي حل اين مشکل، راه حل را در سقط جنين جويا شويد، بهتر است از ديگر راهها اقدام کنيد، مانند جلو انداختن زمان عروسي! و ما اين سخن شما را که اظهار مي داريد جلو انداختن زمان عروسي مقدور نمي باشد را درک نمي کنيم ؟! و بنظر ما اگر اندکي سختي و ناخوشي تحمل کنيد، بالاخره موفق خواهيد شد که زمان عروسي را جلو بياندازيد، مثلا به خود جرئت بدهيد و موضوع را با خانواده مطرح کنيد، و لازم نيست که همه باخبر شوند، و فکر کنيم هزينه اين کار از هزينه سقط جنين کمتر باشد؛ زيرا اولا اگر سقط هم بکنيد، خانواده دختر (نامزد شما) مطلع خواهند شد، زيرا سقط جنين عوارضي دارد! دوما: اگر بالفرض کسي هم از موضوع سقط باخبر نشود، باز بايد در آخرت پاسخگوي اين عمل غير شرعي خود باشيد، پس بهتر است راه حلي را انتخاب کنيد که هزينه کمتري درپي داشته باشد، و ايرادي ندارد که اگر والدين شما از موضوع باخبر شوند تا مشکل شما را بدون هياهو حل کرده و ديگران از موضوع باخبر نشوند.

والله اعلم

وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين

سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com