حداکثر روزهای قاعدگی چقدر است؟ و زنی که 20 روز قاعده است چگونه نماز بخواند؟

من با مشکلي مواجه هستم که در ماه حدود 20 روز پريود مي باشم و چون بيماري روماتيسم دارم نمي توانم از قرص هاي مرتب کننده پريود استفاده نمايم حال سوال من اين است که روزه و نماز من حکمش چيست ؟

الحمدلله،

تا جائيکه ما مي دانيم داشتن 20 روز قاعدگي امر غيرعادي و حتي بعيد بنظر مي رسد، و ترک 20 روز نماز و روزه امر ثقيلي است!

احتمال دارد شما اشتباه محاسبه کرده باشيد، زيرا گاها زنان بعد از پاک شدن همچنان خونريزي دارند ولي اين خونريزي بعد از پاک شدن بعنوان قاعدگي محسوب نمي شود بلکه بعنوان استحاضه درنظر مي گيرند.

شما هرگاه درد اوليه که مقدمه اي براي افتادن در حيض است را احساس کرديد، اولين لکه خوني که بعد از احساس اين درد ظاهر مي شود را بعنوان اولين روز قاعدگي در نظر بگيريد و نبايد از آن لحظه به بعد نماز بخوانيد يا روزه بگيريد، بعد از آن هرگاه نشانه پاکي (مايع تقريبا کدر و زرد رنگ يا سفيد) را مشاهده کرديد بلافاصله غسل کنيد و نماز خواندن را شروع کنيد و روزه بگيريد.

پس ملاک ممنوعيت نماز خواندن: از ظهور لکه خون بعد از اولين احساس درد شروع مي شود.

ملاک خواندن نماز: ديدن نشانه پاکي بعد از سپري کردن مدتي از حيض است که معمولا مايع زرد رنگ کدري است.

و همينطور براي روزه گرفتن ...

اما گاهي بعضي از زنان با وجود آنکه نشانه پاک شدن از حيض را مي بينند، اما دوباره بعد از آن خونريزي دارند، بايد متوجه بود که اين خونريزي بعنوان حيض محسوب نمي شود و زن موظف است بعد از ديدن نشانه پاکي، غسل کند و نماز بخواند و روزه بگيرد و اگر باز خونريزي داشت نبايد به آن اهميت دهد و بلکه بايد آن خون را با آب پاک کند و جلوي خونريزي را با نوار بهداشتي گرفته و وضو بگيرد بعد نمازش را بخواند و اين خونريزي ضرري به روزه اش نمي رساند.

اما اگر بالفرض مدت زمان حيض شما قبلا از 20 روز کمتر بوده، ولي اکنون به 20 روز تبديل شده است، يعني تا بيست روز خونريزي داريد، در اينصورت جمهور علما فرموده اند هرگاه مدت خونريزي زني بيش از 15 روز باشد حکم بر استحاضه بودن مي شود، که در اين حالت زن بايد ببيند که در گذشته – يعني در زماني که عادت ماهيانه او عادي بود – چند روز را در حيض بوده، او بايد هر بار که در حيض مي افتد همان تعداد روز را بعنوان عادت ماهيانه خود درنظر بگيرد و بعد از آن تعداد روز، غسل کند و نمازش را بخواند و اگر خونريزي کرد به آن اهميت ندهد فقط بايد پارچه يا نوار بهداشتي قرار داد و هربار وضو گرفت و نماز خوانده شود و روزه نيز بگيرد.

علامه عبدالعزيز ابن باز رحمه الله مي گويد: «..هرگاه خونريزي زني به پانزده روز برسد، جمهور علما مي گويند: بعد از آن حکم به استحاضه بودن مي شود، که در اين حالت بايد به عادت معروف (سابق خود) که (مثلا) هفت يا شش (روز بوده) حکم کند، و بيشتر از آن (عادت معروف سابق) بعنوان استحاضه محسوب شده و بايد نماز بخواند و روزه بگيرد».

سماحة الشيخ عبد العزيز بن باز رحمه الله

"فتاوى نور على الدرب" (2/666) .

مثلا فرض کنيد زني معمولا 8 روز را در حيض قرار مي گرفته، اما پس از مدتي مدت زمان خونريزي او به 20 روز افزايش مي يابد، در چنين حالتي آن زن بايد اولين روز خونريزيش را ثبت کرده و پس از گذشت 8 روز، غسل کند و نمازش را بخواند و روزه بگيرد و بايد هربار خونش را پاک کند.

نکته: از کجا بدانيم که خونريزي زني که بيشتر از مقدار حداکثر (15 روز) است، خون حيض نيست و بلکه استحاضه است؟

پاسخ: توسط يکي از نشانه هاي زير مي توان حکم نمود که زن مساتحاضه است:

1- توسط رنگ خون: خون حيض سرخ تيره و يا سياه است اما خون استحاضه سرخ است.

2- توسط غلظت خون: خون حيض غليظ است اما استحاضه رقيق است.

3- توسط بوي خون: بوي خون حيض کريه و بد است، اما بوي خون استحاضه غير کريه است.

4- توسط انعقاد خون: خون حيض منعقد نمي شود، اما استحاضه بعد از خروج انعقاد مي يابد.

پس هرگاه زني براي مدت بيشتر از 15 روز خونريزي داشت و او در اين مدت نشانه پاک شدن از حيض (مايع زرد يا سفيد رنگ) را مشاهده نکرد و همچنان خونريزيش ادامه داشت، احتمال دارد که دچار استحاضه شده باشد.

اما او براي آنکه کشف کند که آيا خونريزيش جزو حيض شمرده مي شود يا خون استحاضه، مي تواند توسط يکي از نشانه هاي فوق به اين نکته دست يابد، بعد که تشخيص داده شد خون او نشانه هاي حيض را ندارند مثلا رنگ خونريزي او پس از گذشت 8 روز تغيير کرده و رنگ آن سرخ تر و روشن تر شده است، در اينحالت حکم بر استحاضه بودن او مي شود و اگر چنين حکمي صادر گشت، او چکار کند؟

اگر ثابت شود که او دچار استحاضه شده است، بايد بر اساس عادت رايج خود در گذشته حکم کند و همان تعداد روزهاي سابق را براي مدت حيضش درنظر بگيرد و بعد از آن غسل کند و نماز خواندنش را از سر بگيرد، و اگر خونريزي ادامه داشت به آن توجه نکند، اما بايد پارچه يا نوار بهداشتي قرار دهد و هربار براي اداي نماز فرض آن پارچه را عوض کرده و بدنش را بشويد و سپس وضو بگيرد و نمازش را بخواند و تا وقت اذان بعدي مي تواند هر قدر که خواست نماز بخواند حتي اگر احساس خروج خون کند باز ايرادي ندارد، اما با فرا رسيدن وقت نماز فرض بعدي بايد پارچه را عوض کرده و بدنش را شسته و دوباره وضو بگيرد و نمازش را بخواند.

براي روزه گرفتن هم مشکلي نخواهد داشت.

والله اعلم

وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين

سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com