دروغ نزد کودکان و راه های درمان آن

دروغ گویی یکی از عاداتی که در کودکان وجود دارد و معمولا تا سنین بزرگسالی این عادت سوء همراه ایشان وجود دارد، این عادت بد در دوران کودکی، بیشتر اوقات به خاطر ترس به وجود می آید، بویژه هنگامی که ترس کتک خوردن و یا تنبیه در مقابل کارهای اشتباه آنها وجود داشته باشد، در این هنگام کودک شما برای رهایی از سرزنش یا تنبیه اقدام به دروغ گفتن می کند.

وجود این عادت بد در کودک سبب به وجود آمدن صفت های بد دیگری همچون دزدی و خیانت می شود.

قبل از اینکه چگونگی درمان این عادت بد را مورد بررسی قرار دهیم، بهتر است به انواع دروغ های که نزد کودکان شکل می گیرد، اشاره ی مختصری داشته باشیم، تا بهتر بتوانیم شیوۀ درمان را مورد بررسی قرار دهیم:

دروغ خیالی: این نوع دروغ معمولا نشأت از داستان های خیالی دارد که در ذهن کودک وجود دارد.

کودکان در سنین پایین قادر به تشخیص بین حقیقت و خیال نیستند، مثلا اگر خروسی زیبایی را ببیند که داری پرهای قشنگی است، ممکن است بگویند گربه ای را با پرهای قشنگ دیده اند. این نوع دروغ تقریبا یک نوع اشتباه ذهنی نزد کودکان است.

دروغگویی ادعایی: کودک برای نشان دادن و اظهار قوت شخصیت خویش، به این نوع دروغ گویی رو می آورد.

دروغگویی انتقامی: هنگامی بین دو تا کودک خصومت و کینه به وجود آید، برای انتقام از همتای خویش اقدام به دروغ گویی علیه او می کند، در این مواقع بر ما واجب است از صحیح بودن سخنان کودک متأکد گردیم، و  تا مجال بیشتر برای دروغ های آنها باز نگردد.

دروغگویی دفاعی:  این نوع دروغ به خاطر ترس کودک از والدین یا معلم شکل می گیرد- هنگامی کودک دچار خطا یا اشتباه می شود به خاطر فرار از تنبیه اقدام به دروغ می کند تا از خود دفاع کند.

و گاهی وقت ها کودکان برای دفاع از دوستان خود به این دورغ گویی رو می آورند، مثلا: اگر یکی از دانش آموزان شیشه بنجره کلاس درس را شکسته باشد، دوستان وی برای دفاع از او، سعی دارند از او رفع اتهام کنند، در این حالات بر مربی و معلم است که در آینده، از شهادت آنها استفاده نکند، تا به خطا و اشتباه خویش پی ببرند.

دروغ گویی مزمن: هنگامی که دروغ نزد کودک تبدیل به عادت شده و اصلا نمی توان به سخنانش اعتماد کرد.

علاج دروغگویی نزد کودکان

نخست: اسباب دروغگویی کودک خود را شناسایی کرده، سپس تشخیص دهید که دروغگویی از چه نوعی (خیالی – انتقامی – ادعایی- مزمن و ..) است؟ یا به عبارت دیگر علت دروغگویی فرزند خویش را بیابید.

دوم: مراعات سن کودک. چون کودکان درسن پایین حقیقت را از خیال تشخیص نمی دهند.

سوم: حاجات و نیازهای طفل خود را مورد بررسی قرار دهید، گاهی وقت ها عدم توجه والدین به نیازهای کودک، او را مجبور به دورغ گفتن می کند.

چهارم: خوبی و مهربانی پیشه کردن با کودکان، سعی با کنید با کودکان خود دوست باشید؛ اگر کودک احساس اضطراب و خوف از شما داشته باشد ممکن است عادت دروغگویی در او به وجود آید.

پنجم: دوری از تنبیه، و سعی در بخشیدن هنگام ارتکاب خطا، اگر کودکان در هنگام مرتکب خطا تنبیه شود ناخواسته برای فرار از عقوبت به دورغ گویی رو می أورد.

ششم: هیچ وقت دروغگویی کودک خود را تحسین نکنید و در مقابل دورغ آنها نخندید، زیرا این حرکت شما سبب تشویق کودک برای دروغگویی می شود.

هفتم: زشتی و بدی دروغگویی را برای کودکان خود شرح دهید،  می توان از داستان های کودکانه که در این زمینه تألیف شده، استفاده کنید.

هشتم: هشدار دادن به کودک هنگام دروغ گویی، یا به عبارت دیگر او را متوجه سازید که شما از دورغ گفتن آنها مطلع می شوید.

نهم: والدین باید الگوی شایسته برای فرزندان خود باشند.

 در خانواده ی که والدین به شیوه های مختلف دروغ می گویند – فرزندان نمی توانند از این عادت بد رهایی پیدا کنند.

دهم: التزام به قول و وعده ی که به فرزندان داده شده است.

چون فرزندان نسبت به این قضیه بسیار حساس اند، عدم وفا به قولی که به آنها داده شده، یک نوع درس عملی برای ترویج دروغگویی است.

سایت خانواده خوشبخت

BlestFamily .Com 

=================

منبع: مقالات تربتی وب سایت صید الفوائد