|
زنی که شوهرش هشت سال وی را ترک کرده حال می خواهد با مرد دیگری ازدواج کند
دختري با پسري ازدواج کرد در ايران، و بعد از 10 روز آن پسر دختر را ترک کرد و به اروپا رفت وهشت سال است که زندگي ميکند در انجا و اقامت هم دارد و براي ان دختر نه نفقه فرستاد و نه او را پيش خود طلب کرد .حال آن دختر مي خواهد ازدواج کند باديگري، ولي ان پسر طلاق هم نمي دهد در اين شرايط ان دختر چکار کند .
الحمدلله،
براي يک مرد مسلمان که از آخرت خويش بيمناک است جايز نيست که همسرش را درحالي نگه دارد که به وي ضرر و زيان مادي يا جسمي يا معنوي وارد شود. الله متعال مي فرمايد:
« فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَلاَ تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لَّتَعْتَدُواْ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ» (بقره 231).
يعني: «يا آنان (زنانتان) را به نيكي نگاه‌داريد» بدون قصد رساندن آزار و زيان به آنها «يا به نيكي رهايشان كنيد» يعني: آنان را به حال خودشان واگذاريد تا عده‌شان سپري شود و آن‌گاه با آزادي از حيطه نكاح شما، زندگي‌جديدي را از سر بگيرند «ولي آنان را براي آزار و زيان رساندن نگاه نداريد تا به آنان‌ستم كنيد» يعني: درصورتي كه نه به آنان نيازي داريد و نه هم محبتي، پس نبايد به قصد طولاني ساختن عده و مدت انتظار آنان - كه هدف از آن آزار وزيان رساندن به آنهاست - به آنان رجوع كنيد «و هر كس چنين كند، قطعا بر خود ستم نموده‌است».
و الله متعال مردها را امر مي فرمايد: «فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِّنكُمْ وَأَقِيمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّهِ ذَلِكُمْ يُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَن يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا» (طلاق 2).
يعني: «آنان را به وجه پسنديده نگاه داريد» يعني: با حسن معاشرت و از روي رغبت به آنان رجوع كنيد بي‌آن‌كه از اين رجوع قصد زيان رسانيدن به آنان را داشته باشيد «يا به وجه پسنديده از ايشان جدا شويد» يعني: به خير و خوشي رهايشان كنيد تا آن‌كه عده‌شان به پايان آيد وآن گاه صاحب اختيار خويش گردند و در عين حال حقوقي را كه بر ذمه شما دارند بپردازيد و به آنان زيان نرسانيد.
حاصل مطلب اين‌كه: شما مردها دو راه بيشتر پيش رو نداريد؛ يا اين‌كه ايشان را بر وجه پسنديده نگاه داريد، يا هم بر وجه پسنديده رهايشان كنيد اما بي‌گمان نگاه داشتن آنها به منظور زيان رساندن، يا رها ساختنشان همراه با آزار و بازداشتن حق؛ براي شما روا نيست.
اما هرگاه مردي همسرش را براي مدت زمان طولاني (يکسال يا بيشتر) ترک کرد و در اين مدت نفقه و امنيت وي را تامين نکند، و بعد از آن نيز حاضر به تامين نفقه زن و فرزندانش نباشد، در اين شرايط زن مي تواند به دادگاه شرعي مراجعه کند و موضوع را براي قاضي شرع بازگو نمايد، قاضي قاعدتا مي بايست براي آن مرد ضرب الاجل تعيين کند که يا برگردد و نفقه زنش را تامين کند، و يا زن را با خود ببرد و نفقه اش را بدهد، و يا در غير آنصورت دادگاه بطور غيابي طلاق را صادر مي کند و زن بعد از آن آزاد خواهد شد که با مرد ديگري ازدواج کند، اين حکم شريعت است.
اگر دادگاه چنين حکمي را براي شما صادر نکرد – و يا در کشور شما دادگاه شرعي وجود نداشت - مي توانيد نزد يک عالم ديني يا مجلس اسلامي شهر يا کشور خود برويد تا آنها در نقش قاضي – غير رسمي – اين مراحل را درباره آن مرد فراري طي کنند، بهر حال اگر اين مراحل طي شوند آن مرد يا شما را نزد خود برده و نفقه شما را مي دهد و يا حکم به طلاق شما داده مي شود و نيازي به طلاق آن مرد نيست، زيرا قاضي نيز حق طلاق دارد.
از شيخ عبدالله بن جبرين رحمه الله پرسيده شد: من جواني متاهل در اروپا هستم، اما کشوري که در آنجا زندگي مي کنم اجازه ورود زن را جز در شرايطي نمي دهند، حکم دين در اين باره باتوجه به اينکه تا مدت يک سال يا 14 ماه اجازه (ورود همسرم ) را نمي دهند چيست؟
ايشان پاسخ دادند: «بعضي از صحابه (پيامبر صلي الله عليه وسلم) مدت زمان غيبت شوهر را چهار ماه و بعضي نصف سال مشخص کردند، البته اين (مدت) بعد از طلب و درخواست زن از شوهرش براي بازگشت است، هرگاه نصف سال (از غيبت شوهر) گذشت و زن درخواست بازگشت شوهرش را کرد حق به وي داده مي شود، اگر مرد (از بازگشت) امتناع ورزيد در آنصورت نزد قاضي رفته تا حکم به فسخ نکاح دهد، اما اگر زن خودش به شوهرش اجازه دهد (که در آن کشور) بماند در آنصورت هرچند که مدت زمان اقامتش طولاني گشت و حتي از يک سال و دوسال نيز بالاتر رفت، ايرادي ندارد، زيرا اين حق زن است (که اجازه داده) و چون زن راضي گشته و نفقه و امنيت او تامين گشته، حق طلب فسخ نکاح را ندارد، والله ولي التوفيق». "فتاوى إسلامية" (3/212).
خلاصه اينکه: از آنجايي که اين مرد مدت هشت سال همسرش را ترک کرده و بنا به اظهارات سوال کننده نفقه وي را تامين نکرده و زن نيز به اين وضعيت (غياب شوهرش) راضي نيست، در آنصورت قاضي از مرد مي خواهد که زنش را همراه خود برده و نفقه وي را تامين کند، اگر آن مرد باز امتناع ورزيد قاضي رسما طلاق يا فسخ نکاح را اعلام مي کند و زن مي تواند با فرد ديگري ازدواج کند، البته بعد از سپري کردن عده، بايد عده (سه ماه) بگذرد بعد ازدواج کند.
به فتواي (3998) نيز مراجعه کنيد.
والله اعلم
وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين
سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com
|
.gif){kind=small}
