اصول انتخاب همسر (2)

2 - انتخاب براساس نجابت و اصالت خانوادگي

يکي ديگر از ضوابطي که اسلام براي انتخاب شريک زندگي وضع نموده است انتخاب همسر براساس نجابت و اصالت خانوادگي است، به اين معنا که شخصي که برگزيده مي شود از خانواده اي ريشه دار و اصيل باشد که در بين مردم به شرافت و پاکي و شايستگي اخلاقي معروف باشند.

در واقع مي توان مردم را به معادن خصايل اخلاقي و معنوي تشبيه کرد که از لحاظ حقارت و شرافت و فساد و سلامت اخلاقي با هم تفاوت دارند.

اين نکته را پيامبر محبوب ما - صلى الله عليه وآله وسلم - بدينگونه بيان کرده اند:

«النَّاسُ مَعَادِنُ فِي الْخَيْرِ وَالشَّرِّ خِيَارُهُمْ فِي الْجَاهِلِيَّةِ خِيَارُهُمْ فِي الْإِسْلَامِ إِذَا فَقِهُوا». رواه الطيالسي وابن منيع.

«مردم مانند معادن نيکي و بدي هستند، اگر هدايت يافتند، برگزيدگان آنان در جاهليت در زمان اسلام نيز برگزيده و والا هستند».

بنابراين مي بينيم که رسول اکرم - صلى الله عليه وآله وسلم - داوطلبان پيوند زناشوئي را به گزينش همسر براساس اصالت، نجابت، پاکي و شايستگي خانوادگي تشويق مي نمايد. از احاديث بسياري که در اين مورد روايت شده است، فقط چند نمونه در اينجا ذکر مي شود.

علم وراثت ثابت کرده است که طفل خصوصيات جسمي و عقلي و رواني را از والدين دريافت مي کند، پس اگر همسر را براساس سلامت و اصالت و شايستگي و شرافت خانوادگي برگزينيم، بي ترديد فرزنداني که از اين وصلت نتيجه مي شوند، سالم و عفيف و پاک منش خواهند بود.

طفلي که براساس وراثت شايسته اي متولد مي شود، و با روش تربيتي ارزشمندي پرورش مي يابد، تحقيقاً مي تواند به مدارج بالاي ديني و اخلاقي برسد و به الگويي در تقوي و فضيلت و نمونه اي در برخورد خوب با اطرافيان و جامعه اش تبديل شود.

پس راهيان اين طريق بهوش باشند که براي ياور آينده زندگي، انتخاب شايسته اي داشته باشند و از ابتدا بنيان محکمي ايجاد نمايند تا فرزندان سالم، صالح و مؤمن نصيب آنان گردد.

3 - برتري ازدواج با دختران باکره

يکي ديگر از دستورات روشنگر و مفيد اسلام در انتخاب همسر، برگزيدن دختر باکره و برتر دانستن آن نسبت به زن بيوه است. فوائد قابل توجه و حکمت عميقي در اين رهنمود وجود دارد.

دختر، اصولاً در برخورد با اولين مرد زندگيش، مهر و محبت خود را نثار او مي کند، زيرا شوهرش اولين انساني است که به دايرة عصمت او پاي گذاشته است، بنابراين وجودش با وجود همسرش در مي آميزد و جوّي از آرامش و محبت ايجاد مي کند. اين صفاي قلبي نظام خانواده را از تيرگي روابط و افتادن در دام جدال و خصومت حفظ خواهد کرد و باگذشت زمان عاملي در استحکام رشته هاي ارتباط زن و شوهر خواهد بود، امّا زن بيوه در ازدواج دوّم حلاوت و الفت ازدواج اوّل را نخواهد داشت و تعلق خاطر و تمايل پيشين باقي نمانده است، زيرا اخلاق او با برخورد دوّم تفاوت دارد.

پيامبر بزرگوار - صلى الله عليه وآله وسلم - در گفتگوئي با يکي از اصحاب ارجمندشان به نام «جابر» - رضي الله عنه - به اين نکتة ظريف اشاره مي کند که ازدواج با باکره محبت را بيشتر مي کند و در جهت حفظ فرد مسلمان از گناه و پاسداري عفت او بهتر است. «جابر» مي گويد: در هنگام بازگشت از غزوه ذات الرقاع با نبي اکرم - صلى الله عليه وآله وسلم - همراه بودم از من سؤال کردند، آيا ازدواج کرده اي؟ گفتم: آري، اي رسول خدا.

فرمودند: باکره است يا بيوه؟ گفتم: بيوه است.

فرمود: چرا با دختر باکره اي ازدواج نکردي که هم صحبت شويد و مايه طرب و شادي خاطرت باشد؟

گفتم پدرم در جنگ احد به شهادت رسيد و هفت دختر برايمان برجاي گذاشت، زن بيوه و با تجربه اي را انتخاب کردم که بتواند آن ها را سرپرستي کند و از آنان مواظبت نمايد.

رسول خدا - صلى الله عليه وآله وسلم - فرمودند: ان شاءالله، نتيجه انتخابت همان باشد که انتظار داري.

اين حديث نشان مي دهد که ازدواج با باکره از بيوه بهتر است، مگر در حالات خاص مانند موردي که حضرت «جابر» - رضي الله عنه - بيان کرد که براي مواظبت و نگهداري ايتام و توجه به حال آنان و رفع و رجوع نيازهايشان اقدام گردد.

در واقع به اقتضاي اين آية مبارک عمل کرده است که مي فرمايد:

{وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَى} [المائدة: 2].

«در انجام اعمال نيک و تقوا، با يکديگر همکاري کنيد».

4 - ازدواج با زن زايا بهتر است

از ديگر رهنمودهاي دين اسلام در گزينش همسر انتخاب زني است که قادر به آوردن فرزند باشد، زن زايا به دو طريق معلوم مي گردد:

اول: سلامت جسمي و نداشتن مرضي که از بارداري زن جلوگيري کند و براي اين کار بايد به متخصصين امر رجوع کرد.

دوم: در نظر گرفتن وضعيت مادر و خواهران دختر که ازدواج کرده اند، آيا آن ها از زمرة زنان باردار هستند يا نه؟ زيرا به احتمال زياد از اين جهت با يکديگر تشابه خواهند داشت.

از جهت طبي زني که توانائي و استعداد باروري دارد از لحاظ سلامتي وضعيت مطلوبي دارد و از توانائي جسمي خوبي برخوردار است و علامت اين توانائي، قدرت به انجام رساندن کارهاي منزل و رسيدگي به امور تربيت بچه ها و اداي وظايف زناشوئي به وجه احسن مي باشد.

امّا لازم بتذکر است که اين موضوع را نبايد يک جانبه نگريست، زيرا کسي که زني با اين خصوصيات براي زندگي خود مي خواهد بايد توانائي اداي مسؤوليت در قبال او را نيز داشته باشد، چه مسؤوليت تامين اقتصادي و چه وظيفه تربيت و تعليم فرزنداني که بدنيا مي آورد و چه مسؤوليت سلامت و صحت همسرش، در غير اينصورت در نزد خدا مقصر خواهد بود.

پيامبر اکرم - صلى الله عليه وآله وسلم - فرمود:

«إنّ اللَّهَ تعالى سائِلٌ كلَّ راعٍ عَمّا اسْتَرْعاهُ أحَفِظَ ذلِكَ أمْ ضَيَّعَهُ حَتّى يَسأَلَ الرَّجُلَ عنْ أهْلِ بَيْتِهِ».

«روز قيامت از هر کسي که مسؤول و سرپرست کاري است، سؤال مي شود که آيا افراد تحت سرپرستي خود را تباه نمود يا حفظ کرد؟ و از مرد دربارة زن و فرزندش سؤال مي شود، آيا حق آنان را اداء کرده يا کوتاهي نموده است؟». (روايت ابن حبّان)

پس کسي که توانائي تربيت فرزند را آن چنانکه اسلام گفته است، در خود مي بيند و مي خواهد ازدواج کند به مطلوب خويش دست نمي يابد، مگر آنکه در جستجوي زني بارور باشد و با تربيت فرزندان صالح و شايسته بر تعداد امّت محمدي که خداوند آن ها را نمونه براي تمامي انسان ها و بهترين امت قرار داد، بيفزايد.

و اين مطلب از رهنمودهاي رهبر اين امت حضرت محمد - صلى الله عليه وآله وسلم - است.

ابو داود و نسائي و حاکم روايت مي کنند: مردي به خدمت نبي اکرم - صلى الله عليه وآله وسلم - رسيد و گفت: اي رسول خدا - صلى الله عليه وآله وسلم - زني را دوست دارم، داراي اصل و نسب و مال و منصب است، فقط يک اشکال دارد، باردار نمي شود، آيا با او ازدواج کنم؟

فرمود: خير.

بار ديگر سؤال کرد و پيامبر اکرم - صلى الله عليه وآله وسلم - مجدداً او را نهي کرد.

بارسوم به خدمت آن حضرت رسيد و تقاضاي خود را تکرار کرد.

فرمود: «تَزَوَّجُوا الْوَدُودَ الْوَلُودَ فَإِنِّي مُكَاثِرٌ بِكُمُ الأُمَمَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ» «همسري را برگزين که زايا باشد، من بفراواني شما (امت اسلام) در روز قيامت افتخار مي کنم».

موارد ذکر شده از مهم ترين معيارهاي ازدواج است كه در گذاشتن سنگ زيربناي خانواده تاثير مي گذارد.

سایت خانواده خوشبخت

BlestFamily .Com 

================

منبع: چگونه فرزندان خود را تربيت كنيم / مؤلف:عبدالله ناصح علوان /ترجمه:عبدالله احمدي