عالی مقام عبدالله آرکیبالد هامیلتون ( انگلستان )
در مورد نویسنده:
والا مقام عبدالله آرکیبالد هامیلتون بارت، که قبلاً با لقب عالیقدر چارلز ادوارد آرکیبالد واتکینز هامیلتون نامیده می شد، در 20 دسمبر 1923 اسلام را پذیرفت.
سیاستمدار مشهور انگلیسی و پنجمین بارونت در 1770 و سومین بارونت در سال 1819 بود.
عالیقدر عبدالله در 10 دسمبر 1876 به دنیا آمد.
او ستوان ارتش دفاع شاهنشاهی و رئیس انجمن محافظه کار سیلسی بود.
او می گوید:
وقتی به بلوغ فکری رسیدم، زیبایی و سادگی اسلام مرا همیشه مجذوب خود می کرد.
نمی توانستم بپذیرم که من مسیحی زاده و بزرگ شده ام و به اعتقادات متعصبانه کلیسا باور داشته باشم. ایمان کورکورانه برایم همیشه مورد سوال بود.
با گذشت زمان همیشه آرزو می کردم که با پروردگارم در آرامش باشم و دریافتم که نه کلیسای روم و نه کلیسای انگلستان هیچکدام به دردم نمی خورند.
من مسلمان شدم و فقط ضمیر و وجدان درونی ام را دنبال کردم؛ و حتی احساس می کنم مردی بهتر و درست تر شده ام.
هیچ دینی مانند اسلام با جهالت و تعصب بدنام نشده است...! اگر مردم درست درک می کردند، می فهمیدند که این دین قوی، برای ضعیف و ثروتمند و فقیر است.
انسان ها به سه دسته تقسیم شده اند:
اول: کسانی که خداوند از روی سخاوت خود به آنها ثروت و مقام اعطا کرده است.
دوم: کسانی که برای زنده ماندن باید کار کنند.
سوم: و آخرین دسته قشر بزرگ بی کاران و یا کسانی که بدون هیچ تقصیری به گوشه ای افتاده اند.
اسلام نبوغ و شخصیت را در نظر می گیرد، و این کاملا سازنده است نه مخرب.
به طور مثال صاحب زمینی که ثروتمند است وبرای مدتی ضرورت به کشت زمین ندارد.
دارای او عمومی می گردد و بر اساس قانون اسلام، باید به اولین کسی که توانایی کشت زمین را داشته باشد تسلیم گردد.
اسلام صریحاً مسلمانان را از قمار زدن و زیادی روی در بازی های شرط زنی منع می کند.
همچنان مشروبات الکلی را نهی و رباخواری را که غم و ناراحتی های زیادی را برای انسانها به بار آورده حرام می داند.
به همین دلیل در اسلام هیچ کس نمی تواند از فقیران به عنوان وسیله ثروت استفاده کند...!
ما به تقدیر اجباری و به سرنوشت از پیش تعیین شده اعتقاد نداریم، بلکه به سنجش پیش از پیش معتقدیم. به بیانی دیگر، قوانینی ثابتند و هوشیاری در تعقیب این قوانین است.
برای ما ایمان بدون عمل مانند نامه ای مرده است. ما به حسابرسی شخصی اعمال خویشتن در این جهان و جهان دیگر باور داریم.
هر کس مسئولیت گناهان خویش را بر عهده دارد و بار گناه دیگران را به دوش نمی کشد.
اسلام به ذات بی گناه انسان معتقد است، و به ما درس می دهد که مرد و زن هر دو از یک گوهر به میان آمده اند و روحی یکسان دارند و از لحاظ ظرفیت های ذهنی روحی و معنوی یکسان اند.
فکر نمی کنم اشاره به برادری جهانی مسلمانان ضرورتی باشد، این یک حقیقت آشکار است.
ارباب و نوکر، ثروتمند و فقیر، همگی با هم یکسان اند..!
من همیشه دریافته ام که برادران مسلمانم روح افتخار هستند و من به گفته های آنها باور دارم.
آنها همیشه با من مساویانه و عادلانه برخورد کرده اند، همیشه مهمانواز بوده اند و من با آنها احساس راحتی می کنم.
در آخر می خواهم بگویم در حالی که اسلام انسان را در زندگی روزمره هدایت میکند، مسیحیت امروزی به طور غیر مستقیم در تئوری و عمل به پیروانش آموزس می دهد که در روز یکشنبه خدا و در روزهای دیگر سایر مخلوقاتش را بپرستند.
بر گرفته از سایت:
|