شايد درخواستم پيش از انکه يک سوال باشد يک درد دل است دختري هستم
بيست وسه ساله که چند سال قبل خواستگاري داشتم که در يکي از کشورهاي عربي مشغول
تحصيل بود او از من خواستگاري کرد من نيز به او جواب مثبت دادم ولي با مخالفت
خانواده اش روبه رو شديم ونتوانستيم با هم ازدواج کنيم خيلي دلم گرفته هميشه با خدا
راز ونياز ميکنم که به من زوج صالحي عطا کند زيرا واقعا نيازمندم نميدانم چه کنم از
شما خواهش ميکنم برايم دعا کنيد که خدا حاجتم را براورده کند وزوج صالحي به من عطا
کند خواهش ميکنم درد دلهاي مرا بي پاسخ نگذاريد ودل مرا نشکنيد خدا اب کوثر را
نصيبتان کند.
الحمدلله،
مسائل ازدواج نزد خداوند محبوب ميباشد، لذا بندگانش را تشويق به
ازدواج كرده بعلت حكمتهاى مختلف مانند حفظ عورت، دورى از فاحشه و فساد، تكثير نسل
براى عبادت خداوند، آرامش زوجين و غيره، لذا عادت انبياء نيز ازدواج و زاد و ولد
بوده تا اينكه خداوند را عبادت كنند، در قرآن كريم خداوند متعال فرموده:
" وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ وَجَعَلْنَا لَهُمْ
أَزْوَاجًا وَذُرِّيَّةً وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآَيَةٍ إِلَّا
بِإِذْنِ اللَّهِ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ " (الرعد : 38)
«و هرآينه پيش از تو نيز پيامبراني فرستاديم و برايشان زنان و
فرزنداني قرارداديم»
در عين حال براى ابليس اين امرمنفور بوده و سعى ميكند كه انسان را
بعلل مختلف از ازدواج باز دارد، و يا اگر ازدواج رخ دهد علاقه و ارتباط زوجين را از
هم بپاشد تا اينكه نسلى كه عبادت خداوند را انجام دهند كمتر شود و فساد و زنا و
فاحشه در مجتمع افزايش يابد.
در صحيح مسلم از پيامبر صلى الله عليه و سلم نقل شده است كه:
" إن إبليس يضع عرشه على الماء، ثم يبعث سراياه، فأدناهم منه منزلة
أعظمهم فتنة، يجيء أحدهم فيقول: فعلت كذا وكذا، فيقول: ما صنعت شيئا، قال: ثم يجيء
أحدهم، فيقول: ما تركته حتى فرقت بينه وبين امرأته. قال: فيدنيه منه، ويقول: نعم
أنت " (روايت مسلم)
"ابليس كرسيش را بر روى آب قرار ميدهد و از آنجا پيروانش را به
اطراف (براى فساد و گمراهى مردم) ميفرستد، و نزديكترين آن شياطين به ابليس كسى است
كه بيشترين فساد و فتنه را براه انداخته باشد، بطوريكه يكى از آنها ميگويد: اين كار
و آن كار را انجام دادم (يعنى فسادهاى زيادى را سبب شده ام) ولى ابليس به او ميگويد
كه كار چندان مهمى را انجام نداده اى، و سپس يكى ديگراز شياطين ميايد و ميگويد كه:
آن زن و شوهر را ترك نكردم تا اينكه بين آنها اختلاف و جدايى انداختم، سپس ابليس
(پس از شنيدن اين كلام) او را نزديك خود ميكند و ميگويد: بله تو (يعنى تو كار بسيار
مهمى را انجام داده اى پس به من نزديك شو) (روايت مسلم)
ولى نا گفته نماند كه هيچ كار خداوند متعال بى حكمت نيست، و خداوند
متعال از بندگاش داناتر است كه چه چيزى براى آنها خير خواهد بود و چه چيزى به خير و
صلاح بندگانش نيست و ميفرمايد:
" وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَيْئاً وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى
أَن تُحِبُّواْ شَيْئاً وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ
تَعْلَمُونَ " (البقرة: 216)
يعنى: "و چه بسا كه چيزى را ناپستند بداريد حال انكه ولى براى شما
خير و منفعت داشته باشد، و چه بسا كه چيزى را دوست بداريد، حال آنكه براى شما بد
باشد، و خدا مي داند و شما نمي دانيد.
و خداوندى كه به بندگانش امر فرموده كه راه ازدواج را در پيش گيرند،
بدون حكمت برخى از بندگانش را بى همسر قرار نميدهد، و يا بدون حكمت ازدواج آنها را
بتاخير نمياندازد.
و يك مسلمان نبايد درمسائل قضا و قدر خودش را ببازد، بلكه اگر كار
خيرى براى او ميسر شود بگويد:
" الحمدلله الذي بنعمته تتمّ الصالحات"
و اگر ميسر نشود بگويد:
" الحمدلله على كل حال "
و اگر مصيبتى بر او وارد شود صبر پيشه كند، پيامبر صلى الله عليه و
سلم فرمودند:
" وَمَنْ يسْتعْفِفْ يُعِفَّهُ الله وَمَنْ يَسْتَغْنِ يُغْنِهِ
اللَّه، وَمَنْ يَتَصَبَّرْ يُصَبِّرْهُ اللَّه، وَمَا أُعْطِىَ أَحَدٌ عَطَاءً
خَيْراً وَأَوْسَعَ مِنَ الصَّبْرِ " (مُتَّفَقٌ عَلَيْه)
" و کسي که سئوال نکند خداوند او را عفيف نگه مي دارد، و کسي که خود
را به صبر وادارد، خداوند به وي توفيق صبر مي دهد، براي هيچکس بخشش و عطائي بهتر و
وسيع تر از صبر داده نشده است ".
و فرمودند:
«عَجَباً لأمْرِ الْمُؤْمِنِ إِنَّ أَمْرَهُ كُلَّهُ لَهُ خَيْر،
وَلَيْسَ ذَلِكَ لأِحَدٍ إِلاَّ للْمُؤْمِن: إِنْ أَصَابَتْهُ سَرَّاءُ شَكَرَ
فَكَانَ خَيْراً لَه، وَإِنْ أَصَابَتْهُ ضَرَّاءُ صَبَرَ فَكَانَ خيْراً لَهُ »
(روايت مسلم)
" کار مسلمان انسان را به شگفتي و تعجب وا ميدارد. زيرا همهء کارش
براي او خير است، و اين امر براي هيچکس جز مسلمان ممکن نيست. اگر به وي فراخي و
آساني روي دهد شکر کند، برايش خير است، و اگر به او سختي برسد هم صبر کند برايش خير
است ".
و اگر فكر ميكند نعمتى از او گرفته شده است بگويد:
" إِنَّا للَّهِ وَإِنَّا إِليهِ رَاجِعُون، اللَّهمَّ أجرني في
مُصِيبَتي، وَاخْلُف لي خَيْراً مِنْهَا "
و خداوند متعال نعمت بهترى از نعمتى كه از او گرفته شده است نصيبش
ميكند، همانطور كه براى ام سلمة اين مسئله رخ داد كه شوهرش ابو سلمة فوت كرد و او
را از دست ولى اين دعاء را خواند و تعجب ميكرد كه چه كسى ميتوانست بهتر از همسرش
باشد زيرا او را بسيار دوست داشت، ولى بهتر از او پيامبر صلى الله عليه و سلم بود
كه نصيبش گشت، لذا اين روايت را او بيان كرده است و گفت:
" سمعتُ رسول اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم يقول: « مَا
مِنْ عبدٍ تُصِيبُهُ مُصِيبَة، فيقول: إِنَّا للَّهِ وَإِنَّا إِليهِ رَاجِعُون:
اللَّهمَّ أجرني في مُصِيبَتي، وَاخْلُف لي خَيْراً مِنْهَا، إِلاَّ أَجَرَهُ
اللَّهُ تعَالى في مُصِيبتِهِ وَأَخْلَف له خَيْراً مِنْهَا. قالت:فَلَمَّا
تُوُفِّيَ أَبُو سَلَمَة، قلتُ كما أَمَرني رسولُ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ
وسَلَّم فَأَخْلَفَ اللَّهُ لي خَيْراً منْهُ رسولَ اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ
وسَلَّم ". ( روايت مسلم)
ترجمه: ام سلمه گفت: شنيدم که رسول اللَّهِ صَلّى اللهُ عَلَيْهِ
وسَلَّم مي فرمود: هيچ بنده اي نيست که به مصيبتي گرفتار شود و بگويد: إِنَّا
للَّهِ وَإِنَّا إِليهِ رَاجِعُونَ، "خدايا مرا در مصيبتم باداش بده و برايم بجاى
ان جيز بهتري را نصيبك كن"، مگر اينکه خداوند او را باداش داده و عوض بهتري براي او
مي دهد. ام سلمة گفت: چون ابو سلمه وفات يافت، چنانچه رسول الله صلي الله عليه
وسلم مرا امر کرده بود، گفتم: و خداوند عوضي نيکوتر از او رسول الله صلي الله عليه
وسلم را به من داد.
و براى فراموش كردن همّ و غمّ، دعاى زير خوانده شود:
" اللَّهُمَّ إِنِّيْ عَبْدُكَ، ابْنُ عَبْدِكَ، ابْنُ أَمَتِكَ،
نَاصِيَتِيْ بِيَدِكَ، مَاضٍ فِيَّ حُكْمُكَ، عَدْلٌ فِيَّ قَضَاؤُكَ، أَسْأَلُكَ
بِكُلِّ اسْمٍ هُوَ لَكَ، سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ، أَوْ أَنْزَلْتَهُ فِيْ
كِتَابِكَ، أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِكَ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِيْ
عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ، أَنْ تَجْعَلَ الْقُرْآنَ رَبِيْعَ قَلْبِيْ، وَنُوْرَ
صَدْرِيْ، وَجَلاَءَ حُزْنِيْ، وَذَهَابَ هَمِّيْ "
اين دعاء را امام أحمد ( 1/391 ) روايت كرده است و شيخ ألباني رحمة
الله عليه آنرا صحيح دانسته است، و در اين حديث بيان شده است كه هر آنكس چنين دعايى
بخواند همّ و غمش از بين ميرود.
و دعاء ديگر اينست كه بگويد:
"اللَّهُمَّ إِنِّيْ أَعُوْذُ بِكَ مِنَ الْهَمِّ وَالْحَزَنِ،
وَالْعَجْزِ وَالْكَسَلِ، وَالْبُخْلِ وَالْجُبْنِ، وَضَلَعِ الدَّيْنِ وَغَلَبَةِ
الرِّجَالِ"
(بار الها! من از غم و اندوه، و ناتوانى و سستى، بخل و ترس، سنگينى
وام، غلبه ى مردان، به تو پناه مى برم).
اين دعاء را امام بخاري ( 7/158 ) روايت كرده است و رسول الله صلى
الله عليه و سلم اين دعا را بسيار مى خواندند (بخاري مع الفتح 11/173)
و بهترين وسيله براى درمان تمام مشكلات، تقواى خداوند و استغفار و
دعا ميباشد، زيرا تمام درمانها و حل مشكلات به دست خداوند هست:
(1) تقوا: خداوند متعال در قرآن ميفرمايد:
وَمَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا (2) وَيَرْزُقْهُ
مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ
إِنَّ اللَّهَ بَالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا (3)
(سورة الطلاق)
"و هر كس از خدا پروا كند (با توقف در برابر حد و مرزهايي كه او
براي بندگانش تعيين كرده است) خداوند براي او بيرونشدي پديد آورد (از آنچه
كه به آن در افتاده است).
و (هر كس از خداوند پروا كند، حق تعالي) او را از جايي كه گمان
نميبرد روزي ميدهد (يعني: از راهي كه هرگز به خاطرش نميگذرد و در حسابش
نميآيد.) و هر كس بر خدا توكل كند پس خدا او را كافي است (يعني: هر كس در
سختيها و حادثهها بر خداي عزوجل تكيه و اعتماد كند، حق تعالي او را در
نگراني و پريشاني وي كافي است و او را از تنگناهاي هر دو سرا به سلامت
ميرهاند) بيگمان خداوند به مراد خويش رسنده است (يعني: چيزي از وي فوت
نشده و هيچ مراد و مطلوبي او را عاجز نميگرداند و او سر رشتهدار كار خويش
است و احكام خويش را آن گونه كه خواهد، بر خلقش نافذ ميگرداند) به
راستيخدا براي هر چيزي اندازهاي مقرر كرده است" (يعني: خداي سبحان براي
سختيها و آسودهحاليها ميعاد و اندازهاي مقرر كرده است كه آن سختيها و
آسودگيها با آن ميعاد و اندازه به پايان ميرسند بنابراين، اگر انسان تقدير
الهي را در نظر گرفته و يقين داشته باشد كه همه چيز به تقدير و توفيق
اوست، در اين صورت جز تسليم به قضا و قدر حق تعالي و توكل بر او، راه
ديگري برايش باقي نميماند.)
بنابراين تقواى خداوند سبب گشايش مشكلات و همچنين يكى از اسباب رزق
و روزى هست مانند خوراك و پوشاك و صحت و سلامتى و همسر نيكوكار و فرزندان و غيره.
(2) استغفار: خداوند متعال ميفرمايد:
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا (10)
يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا (11) وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ
وَبَنِينَ وَيَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارًا (12) (سوره
نوح)
"پس گفتم: از پروردگار خود طلب آمرزش كنيد (يعني: با اخلاص نيت
از او نسبت به گناهان گذشته خود آمرزش بخواهيد) هرآينه او بسيار آمرزگار است
(براي گنهكاران و مجرمان، آري! از پروردگار خود آمرزش بخواهيد؛) تا بر شما
باران را ريزان بفرستد (مدرار: بسيار ريزان، روان و پيگير. اين آيه دليل بر
آن است كه استغفار از بزرگترين اسباب نزول باران و حصول انواع رزق و
روزي است به همين جهت استغفار در دعاي استسقا (طلب باران) مشروع
گرديدهاست. شعبي ميگويد: «عمر رضي الله عنه به طلب باران بيرون آمد ولي بر
استغفار و آمرزشخواهي چيز ديگري نيفزود پس باران فرود آمد. اصحاب به عمر رضي
الله عنه گفتند: ما نديديم كه شما طلب باران كنيد؟! شما جز استغفار كار ديگري
نكرديد اما باران فرود آمد! عمر رضي الله عنه فرمود: من كليدهاي آن را كه
بهوسيله آنها فرود ميآيد، طلب كردم. سپس اينآيه را خواند: "اسْتَغْفِرُوا
رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا (10) يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا
(11) ". و (استغفار كنيد تا) به شما اموال و فرزندان را پيدرپي دهد و براي
شما باغها و جويبارها پديد آورد (يعني: اگر استغفار كنيد، حق تعالي اموال و
فرزندانتان را بسيار ميگرداند زيرا ايمانتان به خداوند علاوه بر بهره وافر
آخرت، فراواني و توانگري دنيا را نيز برايتان ارمغان ميآورد.)
روايت شده است كه مردي نزد حسنبصري: از قحطي و تنگسالي
شكايت كرد، حسن بصري به او گفت: از خداي عزوجل آمرزش بخواه! فرد ديگري نزد
وي از فقر شكايت كرد، فرد ديگري از قلت نسل و فرد ديگري از قلت محصول زمين
خويش پس او همه آنان را به استغفار امر كرد. در اين ميان يكي از حاضران
به وي گفت: مرداني چند نزد تو آمدند كه هر يك نوعي از نياز را مطرح كرده و
از آن شكوه كردند ولي تو همه آنان را به استغفار دستور دادي! حسن بصري:
اين آيه را بر وي تلاوت كرد: "فقلت اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ
غَفَّارًا (نوح : 10) "پس گفتم: از پروردگار خود طلب آمرزش كنيد..." تا برشما
باران را ريزان بفرستد و به شما اموال و فرزندان را پيدرپي دهد و براي شما
بوستانها و جويبارها پديد آورد).
(3) دعاء: دعا بايد بر اساس قرآن و سنت و خالى از بدعت و شرك و گناه
باشد، و بهتر است اماكن و اوقات استجابت دعاء در نظر گرفته شود، خداوند ميفرمايد: "
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ
إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ "
﴿البقرة: 186﴾، يعنى: «و هرگاه بندگانم درباره من از تو بپرسند (به ايشان
بگو) من نزديكم و دعاي دعاكننده را - به هنگامي كه مرا دعاء كنند – اجابت
ميكنم، پس آنان بايد براي من فرمان برداري كنند و به من ايمان آورند تا
اينكه كه راه يابند»، و در آيه اى ديگر ميفرمايد: " وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي
أَسْتَجِبْ لَكُمْ " ﴿غافر: 60﴾، يعنى: «و پروردگارتان فرمود: مرا دعاء كنيد تا
شما را اجابت كنم».
اميدواريم خداوند متعال زوج شريف و صالح و ديندار و خلوقى را نصيب
شما گرداند – آمين
والله اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com
|