پيامبر -صلى الله عليه وسلم- فرمود: (إذا دعي أحدکم إلي الوليمة فليأتها) «اگر يکي از شما به وليمه (عروسی که در آن امر خلاف شرع نباشد) دعوت شد، بايد براي آن بيايد». متفق عليه : بخاری (5173)، مسلم (1429) ****************** پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (شر الطعام طعام الوليمة، يمنعها من يأتيها، و يدعي إليها من يأباها، و من لم يجب الدعوة فقد عصي الله و رسوله) «بدترين عذا، غذاي وليمهاي است که فقراي نيازمند از آن منع و ثروتمندان بينياز به آن دعوت شوند، وکسي که دعوت وليمه را اجابت نکند به راستي نافرماني خدا و رسول او را کرده است». متفق عليه : مسلم (1432)، بخاري و مسلم اين حديث را بصورت موقوف از ابوهريره روايت کردهاند، بخاری (5177). ****************** از انس روايت است : (ما رأيت رسول الله صلی الله علیه وسلم أولم علي امرأة ما أولم علي زينب، فإنه ذبح شاة) «نديدهام که پيامبر صلی الله علیه وسلم به اندازهاي که براي زينب وليمه داده، براي ساير زنانش بدهد، او براي زينب يک گوسفند ذبح کرد». متفق عليه: مسلم (1428)، اين لفظ مسلم است، بخاری (5171 ****************** پيامبر صلی الله علیه وسلم به عبدالرحمن بن عوف فرمود: (أولم ولو بشاة) «وليمه بده اگرچه گوسفندي باشد». متفق عليه : بخاری (5153)، مسلم (1427) ****************** بريده بن حصيب رضی الله عنه گفت: (لما خطب علي فاطمة رضي الله عنها قال : قال رسول الله صلی الله علیه وسلم : إنه لابد للعرس من وليمة) «وقتي که علي از فاطمه رضي الله عنها خواستگاري کرد، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : براي عروسي وليمه لازم است». صحیح ابن ماجه (2419) ****************** سنت است که مرد در هنگام آميزش با زن خویش بگويد : (بسم الله اللهم جنبنا الشيطان و جنب الشيطان ما رزقتنا) «به نام خدا، خداوندا! شيطان را از ما و از آنچه به ما عطا ميکني دور بگردان»، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (فإن قضي بينهما ولد لن يضره الشيطان أبدا) «اگر کودکي از آن دو متولد شود، شيطان هرگز به او ضرر نميرساند». متفق عليه : بخاری (5165)، مسلم (1434) ******************
پيامبر -صلى الله عليه وسلم- فرمود: (إذا دعي أحدکم إلي الوليمة فليأتها) «اگر يکي از شما به وليمه (عروسی که در آن امر خلاف شرع نباشد) دعوت شد، بايد براي آن بيايد». متفق عليه : بخاری (5173)، مسلم (1429)
پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (شر الطعام طعام الوليمة، يمنعها من يأتيها، و يدعي إليها من يأباها، و من لم يجب الدعوة فقد عصي الله و رسوله) «بدترين عذا، غذاي وليمهاي است که فقراي نيازمند از آن منع و ثروتمندان بينياز به آن دعوت شوند، وکسي که دعوت وليمه را اجابت نکند به راستي نافرماني خدا و رسول او را کرده است». متفق عليه : مسلم (1432)، بخاري و مسلم اين حديث را بصورت موقوف از ابوهريره روايت کردهاند، بخاری (5177).
از انس روايت است : (ما رأيت رسول الله صلی الله علیه وسلم أولم علي امرأة ما أولم علي زينب، فإنه ذبح شاة) «نديدهام که پيامبر صلی الله علیه وسلم به اندازهاي که براي زينب وليمه داده، براي ساير زنانش بدهد، او براي زينب يک گوسفند ذبح کرد». متفق عليه: مسلم (1428)، اين لفظ مسلم است، بخاری (5171
پيامبر صلی الله علیه وسلم به عبدالرحمن بن عوف فرمود: (أولم ولو بشاة) «وليمه بده اگرچه گوسفندي باشد». متفق عليه : بخاری (5153)، مسلم (1427)
بريده بن حصيب رضی الله عنه گفت: (لما خطب علي فاطمة رضي الله عنها قال : قال رسول الله صلی الله علیه وسلم : إنه لابد للعرس من وليمة) «وقتي که علي از فاطمه رضي الله عنها خواستگاري کرد، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : براي عروسي وليمه لازم است». صحیح ابن ماجه (2419)
سنت است که مرد در هنگام آميزش با زن خویش بگويد : (بسم الله اللهم جنبنا الشيطان و جنب الشيطان ما رزقتنا) «به نام خدا، خداوندا! شيطان را از ما و از آنچه به ما عطا ميکني دور بگردان»، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (فإن قضي بينهما ولد لن يضره الشيطان أبدا) «اگر کودکي از آن دو متولد شود، شيطان هرگز به او ضرر نميرساند». متفق عليه : بخاری (5165)، مسلم (1434)
مشاهده كل احاديث
اسلام - قرآن و تفسیرنوار اسلامسایت جامع فتاوای اهل سنتمهتدینعصر اسلامدائرة المعارف شبکه اسلامیاسلام تيوباخبار جهان اسلامسایت بیداریکتابخانهپاسخ به شبهات دینیاسلام هاوس
ازدواج با دختر شيعه که قبول کرده به غير خدا توسل نکند ونمازهايش را پنج وقت بخواند و علاقه اي به مسايل اختلافي مثل خلافت و... ندارد، چيست؟؟؟
الحمدلله،
ازدواج شيعه با سني از نظر شرع اشکالي ندارد به شرطيکه هيچکدام از طرفين به شرکيات اهل قبور اعتقاد نداشته باشند. يعني اگر شيعه يا سني از غير الله استغاثه نمايد (مثلا بگويد: يا علي مدد،يا ابوالفضل، يا حسين، يا زينب، يا عبدالقادرگيلاني و امثال اينها) و يا اينکه به ام المومنين عايشه رضي الله عنه تهمت زند يا تارک نماز باشند، در اينصورت ازدواج با چنين کسي باطل است و نکاحشان منعقد نمي شود.زيرا الله تعالي مي فرمايد :« وَلَا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكَاتِ حَتَّى يُؤْمِنَّ وَلَأَمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْكُمْ وَلَا تُنْكِحُوا الْمُشْرِكِينَ حَتَّى يُؤْمِنُوا وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَيْرٌ مِنْ مُشْرِكٍ وَلَوْ أَعْجَبَكُمْ أُولَئِكَ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَيُبَيِّنُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ (221)» [بقره: 221 ]
« و با زنان مشرك تا ايمان نياورند ازدواج نكنيد، و بي گمان كنيز مؤمني از زن آزاد (مشرك) بهتر است، اگرچه (زيبايي يا ثروت يا موقعيت او) شما را به شگفتي انداخته باشد، و (زنان و دختران خود را) به ازدواج مردان مشرك در نياوريد، مادامي كه ايمان نياورند. و بي گمان غلام مؤمني از مرد مشركي بهتر است اگرچه شما را به شگفتي انداخته باشد. آنان به سوي آتش(دوزخ) دعوت مي كنند و الله به سوي بهشت و آمرزش به فرمان خود و توفيق خويش دعوت مي كند، و الله آيات خود را براي مردم روشن مي سازد تا اين كه ياد آور شوند.»
در غير اينصورت ايرادي ندارد که با هم ازدواج نمايند، يعني اگر طرفي که به اعتقادات شرک آميز باور داشت از آنها دست بردارد و توبه کند و به صحابه و ام المومنين اهانت و تهمت زنا وارد نسازد و قلبا نيز از آن اعتقادات برائت جويد( زيرا فقط تعهد کافي نيست و بايد قلبا بدان باور داشته باشد که استغاثه و تهمت زنا به ام المونين موجب کفر است)، در اينصورت ازدواج با شيعه اشکالي ندارد البته به شرطيکه در آن صادق باشد و بعد از ازدواج به آنها عمل نمايد زيرا در صورت مرتکب شدن يکي از زوجين به اعمال شرکي چون از اسلام خارج مي گردد و حکم ارتداد خواهد داشت، مي بايست ما بين زن و مرد جدايي صورت گيرد و نکاحشان فاسد مي گردد.
والله اعلم
وصلي الله وسلم علي محمد و علي آله و اتباعه الي يوم الدين
سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت
بازگشت به ابتدا
بازگشت به نتايج قبل
ارسال مقاله به دوستان
چاپ مقاله
معرفي سايت به دوستان | درباره ما | تماس با ما
All Rights Reserved For BlestFamily.com © 2010
كليه حقوق مادي و معنوي سايت محفوظ است.