آيا در اسلام چيزي به نام
عشق وجود دارد؟ ايا اگر يه دختر يا پسر عاشقي کسي بشود چه حکمي دارد؟ يا کل عاشق
بودن چگونه است از ديدگاه اهل سنت؟
الحمدلله،
در قرآن و حديث صحيح
پيامبر صلى الله عليه و سلم كلمه اى بنام عشق وارد نشده است، بلكه واژه محبت بكار
گرفته شده است، لذا بهتر است كلمه محبت بجاى عشق گفته شود، مثلا در قرآن كريم
آمده
است كه خداوند متعال ميفرمايد:
" قُلْ إِن كُنتُمْ
تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ
ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ " ﴿آلعمران: 31﴾
«بگو» (اي محمد، به
مدعيان دوستي من) «اگر خدا را دوست داريد» (يعني: اگر بهحق در ادعاي محبت
خداوند صادق و راستگو هستيد) «پس، از منپيروي كنيد» (در راه اسلام زيرا شما
ميدانيد كه من پيامبر بر حق خداوند هستم )«تا خدا دوستتان بدارد و گناهانتان
را بر شما بيامرزد و خداوند آمرزنده مهربان است»
و در قرآن كريم در مورد
محبت زوجين كلمه مودة آمده است و خداوند متعال ميفرمايد:
" وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ
خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا
إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ
" (الروم : 21)
" و از نشانههای او این
است که همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان
آرامش یابید، و در میانتان مودّت و رحمت قرار داد؛ در این نشانههایی است برای
گروهی که تفکّر میکنند "
و در حديث پيامبر صلى
الله عليه و سلم آمده است كه فرمودند:
" لا يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ
حَتّى أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ
مِنْ والِدِهِ وَوَلَدِهِ و النَّاسِ أَجْمَعينَ (متفق عليه)
" ايمان شما كامل نميشود
مگر اينكه من نزد او از پدرش و فرزندش و همه مردم محبوبتر باشم"
اما روايتى كه در ان كلمه
عشق آمده است و ميگويد كه: " من عشق فكتم و عف و مات فهو شهيد" يعنى: " كسى كه عاشق
شد ولى كتمان كرد و عفت ورزيد و بميرد شهيد است"، اين روايت موضوع است.
بنابراين بهتر است بجى
كلمه عشق از محبت و مودت استفاده شود، و اگر منظور از محبت و دوستى، ايجاد رابطه اي
همراه با مهر و عطوفت نسبت به جنس مخالف باشد در اينصورت اين امر در مکان و شرايط
خود امري پسنديده نيز است. البته همانطور که گفته شد بايد در شرايط خود صورت گيرد
مثلا عطوفت دو زوج نسبت به هم و اين امر جزو فطرت بشري است که الله تعالي در درون
انسانها قرار داده است که بايستي در محل و مکان خود آنرا پرورش داد.
الله تعالي مي فرمايد:«
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا
لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي
ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ»(روم 21)
يعني:
و از نشانههاى او اينکه همسرانى از جنس خودتان براى شما آفريد تا
در کنار آنان آرامش يابيد، و در ميانتان مودّت و رحمت قرار داد؛ در اين نشانههايى
است براى گروهى که تفکّر مىکنند!
يعني: تا به همسرانتان انس و الفت گرفته و به آنان تمايل ورزيد زيرا آرامش
و راحت روانهايتان با اين انس و الفت است «و در ميان شما مودت و رحمت
نهاد» يعني: در ميان مرد و همسرش در پرتو پيوند نكاح و در درون قلعه مستحكم
آن، محبت و علاقه و شفقت و عشق قرار داد پس به وسيله اين نكاح است كه
شما با يكديگر مهر و عاطفه مبادله ميكنيد، بي آنكه قبل از اين ميان شما
شناخت و معرفتي باشد، چه رسد به مهر و محبت.
ولي اين محبت بايد براي
همسر و شوهر باشد و اگر جواني از دختري خوشش بيايد و مهر وي به قلبش راه يابد مي
تواند با او ازدواج کند، و اگر موفق به اينکار نگرديد نبايد اين محبت را در قلب خود
نگه دارد! زيرا ممکن است منجر به اعمال خلاف شرع شود و به فساد بيانجامد.
الله تعالي مي فرمايد :«
وَلاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَى إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ
سَبِيلاً»(اسرا 32)
يعني:
و نزديک زنا نشويد، که کار بسيار زشت، و بد راهى است.
و محبت و علاقه ايکه بين
نامحرم ايجاد شود راهي را به زنا نزديک مي گرداند، لذا در صورتيکه بين دختر و پسر
علاقه ايجاد شود و آنها موفق نشوند با هم ازدواج نمايند بايستي اين علاقه را از خود
دور کنند تا راه فساد را سد نمايند.
والله اعلم
وصلي الله وسلم علي محمد
و علي آله و اتباعه الي يوم الدين
سايت جامع فتاواي اهل سنت
و جماعت
IslamPP.Com
|