|
مردی را زن برادرش شیر داده است. سپس این مرد ازدواج کرده آیا برای برادرش که پدر
رضاعی او نیز محسوب می شود جایز است که به زن برادرش که از طرفی فرزند رضاعی او است
سلام کند و با او دست دهد؟
الحمدلله،
شما می خواهید بگویید که آیا همسر پسر رضاعی محرم است، همان طور که همسر پسر نسبی
محرم است؟
در جواب می گوییم: مشخص است که همسر پسر نسبی محرم پدر است؛ اما همسر فرزند رضاعی
آیا محرم پدر رضاعی می شود یا خیر؟ علما در این مورد اختلاف کرده اند، اغلب علما می
گویند: همان طور که همسر پسر نسبی محرم است، همسر پسر رضاعی نیز محرم به شمار می
آید و شیخ الإسلام ابن تیمیه رحمه الله می گوید: محرم قرار نمی گیرد و باید از پدر
رضاعی همسرش حجاب کند، و هر دو گروه از حدیثی استدلال کرده اند که در آن آمده که«
آنچه از نظر نسب حرام است از نظر رضاعت حرام به شمار می آید،»
و کسانی که می گویند همسر پسر رضاعی همچون پسر نسبی محرم است، می گویند:
پیامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ می فرماید: « يَحْرُمُ مِنْ
الرَّضَاعِ مَا يَحْرُمُ مِنْ النَّسَبِ »
بخاری
(2645) مسلم (1445)
–(9)
(آنچه از نظر نسبی حرام است، از نظر رضاعی هم حرام به شمار می آید)
پس وقتی همسر پسر نسبی محرم است، همسر پسر رضاعی نیز محرم می باشد، چون
پیامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ فرموده« آنچه از نظر رضاعی حرام
است، از نظر نسبی نیز حرام می باشد.»
شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله که می گوید همسر پسر رضاعی همچون همسر پسر نسبی
محرم نیست و باید از پدر رضاعی شوهرش حجاب کند، از این حدیث استدلال می نماید که
پیامبررَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ فرمود: «[ يَحْرُمُ مِنْ الرَّضَاعِ مَا يَحْرُمُ مِنْ
النَّسَبِ] »
(آنچه از نظر نسبی حرام است از نظر رضاعی حرام به شمار می آید)
وجه استدلال از حدیث: همسر پسر بر پدر پسر از روی مصاهرت و ازدواجی که صورت گرفته
است، حرام می باشد، نه از جهت نسب، و بین همسر فرزند و پدر شوهرش رابطهء نسبی وجود
ندارد.
و همچنین از این فرموده ی الهی استدلال می نماید که می فرماید:[ وَحَلَائِلُ
أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلَابِكُمْ] [نساء:23] [ همسران پسرانتان که از
صلب شما هستند.]
پس آیه مقید کرده که همسر پسر صلبی محرم پدر پسر است؛ اما جمهور گفته اند که این
قید برای بیرون کردن پسر خوانده است.
می گوییم پسر خوانده، پسر حقیقی نیست که از آن احتراز شود و به طور مطلق در
پسر بودن داخل نیست تا نیاز باشد شرط و قیدی آورده شود، بنابراین به نظر من قول
صحیح، نظریهء شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله است.
الشیخ ابن عثیمین –لقاءات الباب المفتوح –(س1478)
IslamPP.Com
|
.gif){kind=small}
