مردی به منظور تأدیبِ همسرش، رختخواب او را ترک کرده؛ تا چه مدتی مي‌تواند از این شیوه با همسرش رفتار کند؛ بخصوص که اگر این شیوه، مفید واقع نشود؟

الحمدلله،

الله سبحانه و تعالی به منظور تأدیب همسران نافرمان سه مرحله، در قرآن ذکر فرموده:

1-    [وَاللاتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ] [و زنانی را که از سرکشی و سرپیچی ایشان بیم دارید، پند و اندرز دهید. (و اگر مؤثر واقع نشد)]

2-    [وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ ] [از همبستری با آنان خودداری کنید و بستر خویش را جداکنید.(و اگر مؤثر واقع نشد)]

3-    [وَاضْرِبُوهُنَّ] [نساء: 34] [آنان را تنبیه کنید و کتک مناسبی بزنید.]

مرحله‌ي اخیر، در صورتی است که دو گزینه‌ي اول، نتیجه بخش نباشد.

در این مرحله، مرد مي‌تواند همسرش را تنبیه بدنی کند، اما تنبیهی که همسر، اظهار درد و ناراحتی نکند؛ زیرا هدف از زدن، تأدیب و تربیت است، این مورد اخیر فقط در شرایط ویژه و بحرانی، قابل اجرا است؛ به دلیل این که در احادیث داریم: «لأن الرسول صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ أنکر أن يَجْلِدَ الرجلُ امرأَتَهُ جَلْدَ العبد ثم يُضَاجِعها»

[رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  ناگوار مي‌دانست که مردی همسرش را همچون برده تنبیه کند و سپس با او بر یک رختخواب بخوابد.] بخاری (6042،5204،4942)، مسلم (2855)

 زیرا ضرب و شتم همسر نازنین امری نابجا و غیر فطری است، چگونه مي‌توان تصور نمود که مردی با همسرش درگیری فیزیکی داشته باشد و لحظاتی بعد عاشقانه در آغوش همدیگر بخوابند؟! این غیرقابل تصور است، بنابراین مي‌توان نتیجه گرفت که گزینه‌ي اخیر (تنبیه بدنی) که قرآن آن را تجویز فرموده، کاملاً بجاست؛ امّا به عنوان آخرین راه حل و به صورت ملایم، به قصد تأدیب همسر؛ اگر این گزینه، مفید واقع شد چه بهتر، و اگر جواب نداد، قرآن موضوع حکمیت و داوری را پیشنهاد مي‌کند که یک داور از طرف زن و یکی از طرف مرد در میان این زن و مرد ناسازگار، در کمال عدالت و رعایت تقوا صلح و آشتی ایجاد کنند.

الله تعالی مي‌فرماید: [إِنْ يُرِيدَا إِصْلاحًا] [نساء: 35] اگر این دو داور جویای اصلاح باشند الله تعالی آن دو را [يُوَفِّقِ اللَّهُ بَيْنَهُمَا] [نساء: 35] موفق مي‌گرداند.

شیخ ابن عثیمین- لقاءات الباب المفتوح(1047)

IslamPP.Com