شوهرم با وجود پايبندي به اخلاق نيكو و ترس از الله تعالي، در خانه به من توجه نمي
كند. هميشه اخمو و ترشرو است. مي گويد كه تو سبب آن هستی. ولي خدا مي داند كه در حق
او كوتاهي نكرده ام. و سعي مي كنم موجبات راحتي و آسايش او را فراهم كنم و از آن چه
كه موجب ناراحتي او شود، دوري كرده ام و در برابر موضعگيريهاي او صبر كرده ام.
هر گاه از او سؤال كنم يا در مورد چيزي سخن بگويم، خشم مي گيرد و مي گويد كه اين
حرف پوچ و بي ارزشي است. با وجود آن كه مي دانم با دوستان و آشنايانش خوشرو است...
ولي از او چيزي جز سرزنش و برخورد ناشايست نديده ام. اين برخورد او خيلي مرا آزار
مي دهد و بسيار كوشيده ام كه خانه را ترك كنم.
الحمد لله بنده زني فرهنگي و با علم در حد متوسط هستم و واجباتم را انجام مي دهم.
جناب شيخ: آيا اگر خانه را ترك نموده و خود به تربيت فرزندانم اقدام نمايم و به
تنهايي مشكلات زندگي را تحمل كنم، گناهكار مي شوم؟ .. آيا شوهرم را به حال خود رها
كنم و از صحبت كردن و مشاركت با وي خودداري كنم؟
بفرماييد چكار كنم؟ جزاكم الله خيراً.
الحمدلله،
شكي نيست كه زن و شوهر باید زندگي خوبي داشته باشند و نيز با محبت و اخلاق نيكو و
گشاده رو باشند. زيرا الله تعالي مي فرمايد: « وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ »
[نساء:19] [و با آنان، بطور شايسته رفتار كنيد!]
و نيز الله تعالي مي فرمايد:[ وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِي عَلَيْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ
وَلِلرِّجَالِ عَلَيْهِنَّ دَرَجَةٌ] [بقره:228] [و همسرانشان، براى بازگرداندن
آنها (و از سرگرفتن زندگى زناشويى) در اين مدت، (از ديگران) سزاوارترند؛ در صورتى
كه (براستى) خواهان اصلاح باشند. و براى آنان، همانند وظايفى كه بر دوش آنهاست،
حقوق شايستهاى قرار داده شده؛ و مردان بر آنان برترى دارند]
رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ مي فرمايد:[ الْبِرُّ حُسْنُ
الْخُلُقِ]
مسلم (2553)
[نيکوئي، حسن خلق است]
و نيز مي فرمايد: [لا تحْقِرَنَّ مِنَ المعْرُوفِ شَيْئا، وَلَوْ أَنْ تَلْقَى
أخَاكَ بِوَجْهٍ طَلْقٍ]
مسلم (2626)
[از کار نيکو هيچ چيزي را حقير مشماريد، هر چندکه با برادرت با چهرهء گشاده روبرو
شويد.]
و نيز مي فرمايد:[ أَكْمَلُ المُؤمِنِينَ إِيمَاناً أَحسَنُهُم خُلُقا، وخيارُكُم
خِيَارُكُمْ لِنِسَائِهمْ خُلُقا]
احمد (2/472)
[کاملترين مؤمنان از نظر ايمانداري خوش اخلاقترین شان هستند و بهترين شما از نظر
اخلاق، خوش برخوردترین شما با همسران خویش هستند.]
احاديث زيادي در مورد خوش اخلاقي و برخورد شايسته، ميان مسلمانان به طور عمومي آمده
است، پس چگونه است برخورد بين زن و شوهر و خويشاوندان..؟!
من به تو آفرين مي گويم به این صبر و بردباري و جور و ستمي كه از شوهرت به تو وارد
مي شود... تو را به صبر سفارش مي كنم. منزلت را ترك نكن؛ زيرا ماندن در منزل، خير
زياد و عاقبت نيكويي برای شما دارد.
الله تعالي مي فرمايد: [وَاصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ ] [انفال:46]
[و صبر و استقامت كنيد كه خداوند با استقامت كنندگان است!]
در جايي ديگر مي فرمايد: [إِنَّهُ مَنْ يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا
يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ] [يوسف:90] [هر كس تقوا پيشه كند، و شكيبايى و
استقامت نمايد، (سرانجام پيروز مىشود) چرا كه خداوند پاداش نيكوكاران را ضايع
نمىكند!]
الله تعالي مي فرمايد:[ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ
حِسَابٍ] [زمر:10]
[صابران اجر و پاداش خود را بىحساب دريافت مىدارند!]
[فَاصْبِرْ إِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ] [هود:49] [بنابراين، صبر و استقامت
كن، كه عاقبت از آن پرهيزگاران است! ]
مانعي نيست كه با شوهرت شوخي بكني. با كلماتي او را خطاب كني كه قلبش را نرم كند و
سبب توجه او به حق تو گردد. زماني كه به كار مهمي مشغول است، از او چیزی نخواه. تا
اين كه رفته رفته به خواسته هاي تو اهمیت دهد.
الله تعالي به تو در امور خير توفیق دهد و حال و روز شوهرت را سامان بخشد. او را
به اخلاق نيكو، گشاده رويي و رعايت حقوق تو وادار كند.
شيخ ابن عثيمين – من فتاواه، إعداد: أشرف بن عبدالمقصود (2/831،830)
IslamPP.Com
|