مردی کودکی را به عنوان پسر خوانده قبول کرده و این کودک را بزرگ نموده است، و قراردادی امضا کرده و او را در ارث خود شریک کرده است، چون این مرد عقیم است و فرزندی ندارد. آیا شریعت این را جایز می داند و با توجه به این که اگر پسر بداند که فرزند واقعی این مرد نیست به بیماری روانی و ناراحتی اعصاب یا جنون مبتلا خواهد شد؟ لطفاً راهنمائی کنید آیا نسبت دادن این فرزند به پدر خوانده جایز است؟ و آیا جایز است که در ارث شریک شود؟

الحمدلله،

آنچه شما انجام داده ای که کودکی را به فرزندی قبول کرده ای و اسم او را در شناسنامه ات ثبت نمودی و قراردادی امضا کرده ای که این کودک به عنوان فرزند شما از شما ارث ببرد، اشتباه محضی است که مرتکب آن شده ای و تجاوز بر حدود و دستورات الله تعالی است و شما با این کار به مسئولین دولت دروغ گفته ای و قبول کردن شخصی به عنوان پسر خوانده در اسلام جایز نیست، چون الله تعالی می فرماید: « مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ وَمَا جَعَلَ أَزْوَاجَكُمُ اللائِي تُظَاهِرُونَ مِنْهُنَّ أُمَّهَاتِكُمْ وَمَا جَعَلَ أَدْعِيَاءَكُمْ أَبْنَاءَكُمْ ذَلِكُمْ قَوْلُكُمْ بِأَفْوَاهِكُمْ وَاللَّهُ يَقُولُ الْحَقَّ وَهُوَ يَهْدِي السَّبِيلَ (٤)ادْعُوهُمْ لآبَائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ فَإِنْ لَمْ تَعْلَمُوا آبَاءَهُمْ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ وَمَوَالِيكُمْ » [احزاب:4-5]

 [الله تعالی دو دل درون کسی قرار نداده است(همان گونه که کسی دو پدر یا مادر ندارد) الله تعالی هرگز همسرانشان را با اظهار (ظهار) مادران شما نمی سازد و فرزند خواندگانتان را فرزندان حقیقی شما نمی نماید این سخنی است که شما به زبان می گویید(چرا که رابطه پدری و فرزندی یک رابطهء طبیعی است و با الفاظ و قرارداد ها و شعارها هرگز حاصل نمی شود) و الله تعالی حق می گوید و به راه راست راهنمائی می کند. آنان را به نام پدرانشان بخوانید که این کار در پیش خدا عادلانه است، اگر هم پدران ایشان را نشناختید آنان برادران دینی و یاران شما هستند .]

   اظهار خلاف واقعیت جایز نیست؛ چون دروغ و فریب محض است، و این نوع کارها حرام هستند، و با کاری که شما کرده ای آن فرزند، فرزند حقیقی شما قرار  نمی گیرد و در ارث سهمی نخواهد داشت، و شما باید توبه کنی و اسناد سجلّی را با مراجعه به مسئولین ذیربط اصلاح کنی، امید است خداوند گناهان ما و شما را بیامرزد، و به شما به خاطر اینکه آن فرزند را تربیت و بزرگ نموده ای بهترین پاداش را بدهد. اگر شما از یک سوّم دارایی خود برای او وصیت کنی خوب است، و اگر به او چیزی بدهی اگر او محتاج است بهتر است، تا اینگونه احساس شما نسبت به او کامل گردد.

وبا لله التوفیق،وصلی الله علی نبینا محمد وآله وصحبه وسلم 

فتاوای انجمن دائم پژوهشهای علمی و افتا (20/351-353)

IslamPP.Com