آیا برای مستحاضه کافی است که استنجا بكند و از نوار بهداشتی استفاده کند، وضو بگیرد و نمازش را بخواند؟ یا این که برای هر نمازی جداگانه غسل کند، همان طور که غسل جنابت را انجام می دهد؟

الحمدلله،

زن مستحاضه، باید بعد از به پایان رسیدن مدت حیض، غسل کند و براو واجب نیست که مجدداً برای هر نمازی جداگانه غسل کند، بلکه باید برای هر نمازی وضو بگیرد.

 اصل در این مورد حدیثی است كه در صحیحین از عائشه رضی الله عنها روایت شده که گفت: «فاطمه بنت ابی حبیش نزد پیامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ آمد و گفت: ای رسول خدا ... من زنی هستم که استحاضه می شوم و خونم بند نمی آید و پاک نمی شوم؛ آیا نماز را ترک کنم؟ پیامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ فرمود:« لاَ؛ إِنَّمَا ذَلِكِ عِرْقٌ، وَلَيْسَ بِحَيْضٍ، فَإِذَا أَقْبَلَتْ حَيْضَتُكِ فَدَعِى الصَّلاَةَ، وَإِذَا أَدْبَرَتْ فَاغْسِلِى عَنْه الدَّمَ، ثُمَّ تَوَضَّئِي لِكُلِّ صَلَاةٍ حتي يَجِيءَ ذلك الوَقْت » «خیر؛ جریان شما ناشی از خونریزی است و خونِ حیض نیست، وقتی که ایام حیضِ تو فرا رسید نماز را ترک کن، و وقتی که ایام حیض تمام شد غسل کن و سپس برای هر نمازی وضو بگیر تا این که ایام حیض دوباره فرا رسد» البخاري (320 ، 325 ،331 )، و مسلم (333)   

همچنین در صحیحین از عائشه رضی الله عنها روایت است که: «ام حبیبه هفت سال استحاضه شد و پاک نمی شد، از پیامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ در این مورد پرسید. پیامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ به او دستور داد که غسل کند؛ و گفت: این خون ناشی از پارگي رگی است، بنابراین ام حبیبه برای هر نمازی غسل می کرد». بخاري (327)، و مسلم (334).   

وجه استدلال از این دو حدیث: حدیثی که ام حبیبه رضی الله عنها روایت نموده، مطلق است و حدیثی که فاطمه رضی الله عنها روایت نموده مقید است؛ بنابراین حدیث مطلق، بر حدیث مقید حمل می شود، به این صورت که هرگاه حیضِ زن، قطع شد، غسل کند و برای هر وقت نماز، وضو بگیرد، بنابراین همان غسل اول کافی است و نیازی برای غسل مجدد برای هر نمازی نیست، بلکه وضو کافی است.

امام نووی در «شرح صحیح مسلم - 4/19 » بعد از ذکر این دو حدیث می گوید: بر مستحاضه واجب نیست که برای هر نماز، غسل کند. همچنین بر مستحاضه واجب نیست که در هر وقت از اوقات، جداگانه غسل کند، بلکه بعد از انقطاعِ حیض، یکبار غسل واجب است. قول جمهور علما، از سلف و خلف، همین است، و همین قول از علی و ابن مسعود و ابن عباس و عائشه و عروۀ بن زبیر و أبی سلمۀ بن عبدالرحمن و مالک و أبو حنیفه و أحمد روایت است.

شیخ محمد بن ابراهیم- فتاوی و رسائل(2/100،101)       

IslamPP.Com