ساعتي مچي دارم كه زراندود گرديده و آب طلا داده شده است، آيا جايز است از آن استفاده كنم و آن را به دست نمايم؟‌

الحمدلله،

مشخص است كه پوشيدن طلا براي مردان حرام است؛ چون پيامبر صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ مردي را ديد كه انگشتري طلايي به دست دارد، آنگاه پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  آن را از دست او بيرون كشيد و دور انداخت و فرمود: «يَعْمِدُ أَحَدُكُمْ إِلَى جَمْرَةٍ مِنْ نَارٍ فَيَجْعَلُهَا فِي يَدِهِ»

«يكي از شما به انگشتري از آتش روي مي آورد و آن را در دست خود قرار مي دهد.»

وقتي پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  رفت، به آن مرد گفتند: انگشترت را بگير و از آن استفاده كن، گفت: سوگند به پروردگار، انگشتري كه پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  آن را دور انداخته بر نخواهم داشت.

پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  در مورد طلا و ابريشم فرموده است :« إِنَّ هَذَيْنِ حَرَامٌ عَلَى ذُكُورِ أُمَّتِي حِلٌّ لِإِنَاثِهِمْ» «اين دو براي مردان امت من حرام هستند و براي زنانشان جايزند »

پس براي مرد پوشيدن طلا از قبيل: انگشتر و غيره جايز نيست. ساعت اگر طلايي باشد از همين نوع است. اما اگر آب طلا داده باشد يا عقربه هايش طلايي باشند  يا دانه هاي كوچكي از طلا داشته باشد، جايز است، اما با اين وجود، ما به مردان نصیحت می کنیم که به دست كردن ساعتي كه آب طلا داده شده را ترک نمایند.

چون مردم نمي دانند كه اين ساعت فقط آب طلا داده شده و يا ماده آن آميخته با چيزهاي ديگر است، زیرا مردم نسبت به كسي كه چنين ساعتي به دست داشته باشد گمان بد مي برند. اگر فرد از كساني باشد كه مردم از آنها الگو برداري مي كنند ممكن است او را الگو قرار دهند و طلای خالص يا آنچه با طلا آميخته است را به دست نمايند.

نصيحت من اين است كه مردان چنين ساعت هاي را كه آب طلا داده شده اند به دست نكنند؛ گرچه به دست كردن آنها جايز است. آن چه حلال و روشن است كه در آن شبهه اي نيست كفايت مي كند و نياز به چنين ساعتي نيست، و پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  مي فرمايد  «مَن اتَّقَی الشُّبُهَاتِ استَبرَأ لِدِينِهِ وَ عِرضِهِ» بخاري (52) و مسلم (1599)

«هر كس از شبهات دوري كرد، دين و آبرويش را حفظ نموده است.»

 اما اگر روكش فقط رنگ نباشد و با آن طلا آميخته باشد، بيشتر چنين به نظر مي آيد كه حرام باشد.

ابن عثيمين- كتاب الدعوة(5)،(2/75، 76)

IslamPP.Com