چرا استفاده كردن از طلا (از قبیل: انگشتر، دست بند و غیره) براي مردان جايز نيست؟ چون ما مي دانيم که دین اسلام براي مسلمان چيزي را حرام نمي كند؛ مگر اين كه آن چيز به زيان مسلمانان باشد، اگر مرد خودش را با طلا بيارايد چه ضرری متوجه او می شود؟

الحمدلله،

سؤال كننده و هر كسی كه اين برنامه ی پرسش و پاسخ را گوش مي كند، بايد بداند كه دلیل در همه ی احكام شرعي براي هر مؤمني گفته ی خدا و پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  است، چون الله تعالی مي فرمايد :« وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ » «هر گاه خدا و پيامبر امري را فيصله كردند هيچ مرد و زن مؤمني از خود اختياری ندارند (و اراده ی ایشان باید تابع اراده ی الله و رسول باشد)» [ احزاب:36]

 پس هر كس در مورد علت واجب بودن يا حرام بودن چيزي كه كتاب و سنت آن را بيان داشته باشند بپرسد مي گوييم: علت و دلیل در اين مورد گفته خدا و پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  است و اين علت براي هر مؤمني كافي است.

 بنابراين وقتي از عايشه رَضِيَ الله عَنْهَا پرسيدند: چرا زن در وقت حیض قضاي روزه را بجا مي آورد و قضاي نمازش را به جا نمي آورد؟ گفت:« كَانَ يُصِيبُنَا ذَلِكَ فَنُؤْمَرُ بِقَضَاءِ الصَّوْمِ وَلَا نُؤْمَرُ بِقَضَاءِ الصَّلَاةِ» بخاري (321) ، مسلم(335) ( ما حيض مي شديم و آن گاه فرمان مي يافتيم كه قضاي روزه را بجا آوريم و براي به جا آوردن قضاي نماز امر نمي شديم ) چون نص كتاب خدا يا سنت پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  علتي است كه مؤمن بر اساس آن مكلف مي گردد.

 اما اگر انسان به دنبال حكمت و فلسفه احكام الهي باشد و آن را بجويد اشكالي ندارد؛ چون اين امر به او اطمينان بيشتري مي دهد و اينگونه مقام و جايگاه والاي شريعت اسلامي روشن مي گردد. چون احكام همراه با علت خود بيان مي شوند. اگر علت اين حكم در امري ديگر ثابت شود كه در مورد آن امر نص نيامده مي توان آن را با امر منصوص قياس كرد. پس دانستن فلسفه و حكمت شريعت اين فوايد سه گانه را دارد.

بعد از اين در پاسخ سؤال برادر سؤال كننده مي گویيم: از پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  ثابت شده است كه استفاده و به تن كردن طلا را براي مردان حرام قرار داده نه براي زنها، و دليلش اين است كه طلا بالاترين آرايشي است كه انسان خود را با آن مي آرايد و طلا از اسباب زينت و زيور است که در مورد مرد، چنين هدفي در نظر نيست؛ يعني مرد اين گونه نيست كه با چیزی دیگر خودش را كامل گرداند؛ بلكه مرد خودش كامل است و نيازي نيست كه خودش را براي كسي ديگر بيارايد تا آن كس ديگر به وي علاقه مند شود بر خلاف زن، زیرا زن ناقص است و نياز دارد كه خود را كامل نمايد و به آرايش نياز دارد كه خود را با بالاترين انواع آراستني ها بيارايد تا انگيزه اي براي بهتر زيستن او با شوهر باشد. پس بنابراين به زن اجازه داده شده كه خود را با طلا بيارايد، و به مرد چنين اجازه اي داده نشده است.

 الله تعالی در توصيف زن مي فرماید: «أَوَمَنْ يُنَشَّأُ فِي الْحِلْيَةِ وَهُوَ فِي الْخِصَامِ غَيْرُ مُبِينٍ (18)»

«آيا كسي که در لابلاي زينت پرورش مي يابد و به هنگام گفتگو و مجادله ( به خاطر حيا و شرم و عاطفه ی نازكي كه دارد ) نمي تواند مقصود خود را خوب بيان و ثابت كند ( او را فرزند خدا مي دانيد و پسران را فرزند خود؟)»[الزخرف:18]

 و با اين توضیح، حكمت و فلسفه ی شريعت در مورد حرام بودن استفاده از طلا براي مردان روشن مي شود. به مناسبت اين موضوع، به مرداني كه خود را با طلا مي آرايند نصيحت مي كنم،‌ اينها با اين كار از فرمان خدا و پيامبرش سرپيچي كرده اند و آنچه را كه زن، خود را با آن می آراید، آرایش می دهند. این مردان در دستهاي خود اخگري از آتش قرار مي دهند. چنان كه پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ  فرموده است. پس چنين مرداني بايد توبه نمايند، و اگر دوست دارند در چهار چوب شريعت، زيور به تن نمايند. همچنين مي توانند از فلزهاي ديگري علاوه از طلا انگشتر به دست نمايند به شرط آنكه به حد اسراف نرسد.

و الحمد لله رب العالمين. و صلي الله وسلم علي نبينا محمد و علي آله وصحبه أجمعين

 ابن عثيمين – أسئلة في بيع و شراء الذهب، ص(28)

IslamPP.Com