|
چندي قبل يکي ازدوستانم که ازجمله علماي اهل تشيع بود پرسيدم که مجامعت
با زن از راه مدفوع چي حکم دارد، گفت درصورت رضايت خانم باکي ندارد من هم
بنابرفتواي همان شخص همان گناه رامرتکب شدم اما بعدا باخواندن سايت شما دريافتم که
گناه برزگي رامرتکب شده ام، حالا چي کنم تامورد عفوخداوند(ج)قرارگيرم؟
الحمدلله،
جاى شكر خداوند است كه حقيقت حكم اين مسئله را دريافته ايد.
شما ميبايست از اشخاص معتبر و اهل سنت اين سؤال را ميكرديد، زيرا
علماء اهل تشيع معتبر نيستند و احكام فقهي و عقيده شان با اهل سنت فرق ميكند، و
آنها اصحاب پيامبر صلى الله عليه و سلم را كافر ميدانند و تهمت فاحشه به عايشه
صديقه ميزنند، پس چطور ميشود براى مسائل فقهى به آنها مراجعه كرد؟
ولى الآن كه بعلت فتواى اين مدعى علم و جاهل مرتكب اين كار شده ايد
توبه و استغفار كنيد كه ديگر به اين كار برنگرديد و باب توبه تا قبل از دم مرگ و
همچنين قبل از طلوع آفتاب از مغرب (كه يكى از نشانه هاى بزرگ قيامت هست) براى همه
بندگانش گشوده است و از توبه بندگانش بسيار خوشحال ميشود، و گناه هر چند بزرگ باشد
خداوند آنرا با توبه صادقانه محو ميكند، خداوند متعال ميفرمايد:
"قل يا عبادى الذين اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله، ان
الله يغفر الذنوب جميعا، انه هو الغفور الرحيم"
يعنى: (اى پيامبر) به بندگان من كه بر خود (بعلت گناه) اسراف كرده
اند بگو که از رحمت خداوند مأيوس نشويد، خداوند همه گناهان را ميآمرزد، همانا اوست
بينهايت آمرزنده و مهربان"
ونبايد از رحمت خداوند مايوس شد زيرا ياس از رحمت خداوند كفر و
گمراهي است، همانطور كه خداوند متعال ميفرمايد:
" إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ
الْكَافِرُونَ " ﴿يوسف: 87﴾
" همانا از رحمت خداوند جز گروه کافران نا اميد نميشوند"
و ميفرمايد:
" قَالَ وَمَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ
"﴿الحجر: 56﴾
" گفت (ابراهيم) و چه كسى است كه از رحمت خداوند نا اميد ميشود جز
گمراهان "
والله اعلم
وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com
|
.gif){kind=small}
