آداب و احکام خانواده
الحمدالله رب العالمين، والعاقبه للمتقين، ولاعدوان الا علي الظالمين، والصلاه
والسلام علي محمد الذي ارسله ربه رحمه للعالمين و علي آله و صحبه اجمعين.
آداب و احکامی در ارتباط با مردان و زنان وجود دارد که در جهت جلوگیری از فساد و
ناهنجاری، اسلام آنها را در پارهای موارد حرام و ناروا میشمارد:.
1- بلند کردن صدا: لازم به توضیح است که علما اتفاقنظر دارند که صدا و کلام
زنان عورت به شمار نمیرود؛ زیرا همسران رسول خدا صلی الله علیه وسلم گاهی احکام
دینی را برای مردان بیان میکردند. اما بلند نمودن صدا توسط زنان چنانچه ضرورتی
نداشته باشد، نامشروع است.
2- غناء و موسیقی: گوش كشيدن به ترانه حرام و منكر است، و از اسبابی است که
دل را بیمار می کند. موسیقی باعث سنگدلی و قساوت قلب می شود و دل را از ذكر خدا و
از نماز باز مي دارد.
الله تعالی مي فرمايد: « وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ »
[لقمان:6]
« بعضي از مردم سخنان بيهوده را مي خرند.»
بیشتر علما «لهو الحدیث» را به ترانه تفسير كرده اند.
اگر با ترانه آلتي از آلات لهو همچون رباب پيانو و عود و كمانچه و طبل همراه باشد
حرمت آن بيشتر است. يكي از علما مي گويد: ترانه با آلت لهو به اجماع حرام است. پس
بايد از آن پرهيز كرد.
در حديث صحيح از پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ روايت شده است كه
فرمود: « لَيَكُونَنَّ مِنْ أُمَّتِي أَقْوَامٌ يَسْتَحِلُّونَ الْحِرَ
وَالْحَرِيرَ وَالْخَمْرَ وَالْمَعَازِفَ »
بخاري ( 5590)
« از ميان امت من اقوامي خواهند بود كه زنا و پوشيدن ابريشم و نوشيدن شراب و نواختن
موسيقي را حلال مي شمارند.»
بنده شما و ديگران را به گوش كشيدن تلاوت آیات قرآن از شبکه ی راديو قرآن و
برنامه«نور علي الدرب»توصيه مي كنم. دنبال کردن برنامه های اين دو شبکه فوايد زيادي
دارند و شما را از گوش كشيدن ترانه و موسيقي مشغول به برنامه های مفید مي نمايند.
اما در ازدواج دف زدن به همراه ترانه متداول و معمول جايز است. ترانه اي كه در آن
به چيز حرامي دعوت داده نشود و چيز حرام در آن ستايش نگردد، و آن هم در قسمتي از
شب، فقط زنان اين كار را براي اعلام نكاح انجام دهند، همان طور كه در سنت صحيح از
پيامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ روايت است (ترمذي
(1018))
اما زدن طبل در عروسي جايز نيست بلكه فقط بايد با دف بسنده كرد.
استفاده از بلندگو براي اعلام نكاح و خواندن ترانه هاي معمول و متعارف در آن جايز
نيست، چون در آن فتنه ی بزرگي است و عواقب وخيمي دارد و سبب آزار و اذيت مسلمين مي
شود.
جايز نيست كه زدن دف با رعایت شرایطی که ذکر نموده ایم تا دير وقت ادامه پیدا کند،
بلكه به وقت اندكي كه براي اعلام نكاح كفايت مي كند بايد بسنده شود؛ چون طولاني
كردن وقت سبب مي شود تا نماز صبح قضا گردد و مردم خواب روند و نتوانند آن را در
وقتش بخوانند، و ترک نماز از بزرگترين كار هاي حرام و از اعمال منافقين است.
3- مسافرت زنان: به مسافرت رفتن زنان برای حج یا مسافتهای طولانی بیش از 86
کیلومتر به خاطر مشکلاتی که ممکن است برای آنها پیش بیاید بدون همراهی محرم یا زنان
مطمئن دیگر جایز نیست.
4- سر به زیری: هر یک از زن و مرد براساس آفرینش خود به دیگری گرایش دارند و
مورد آزمون قرار میگیرند و اساساً برای تحقق انسجام، تکامل و تعاون در زندگی
آفریده شدهاند. اما شرایع و رهنمودهای آسمانی روابط جنسی میان آنان را براساس
عدالت، حق و رعایت مصالح آینده هر یک از آنها ترتیب داده است. تا هیچیک از آنها به
حق دیگری تعرض ننماید و به منزلت دیگری صدمه نزند و مصلحت طرف مقابل را زیر پا
ننهد.
بر همین اساس است که شریعت اسلام در راستای جلوگیری از فتنه و فساد چشمچرانی را
حرام گردانیده است؛ زیرا زمینه را برای گناهان بزرگتر فراهم میسازد و خداوند
متعال هر دوی آنها را به چشم فروهشتن ـ به ویژه در ایام جوانی ـ فراخوانده و
میفرماید:
«
قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ
ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ (30) وَقُلْ
لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ» (النور
/
30-31)
«(ای پیامبر) به مردان مؤمن بگو : چشمان خود را (از نگاه به نامحرم) فرو بندند و
ناموس خود را (از زنا) پاک نگه دارند. این برای آنها زیبندهتر و محترمانهتر است.
بیگمان خداوند از آنچه انجام میدهند آگاه است * و به زنان مؤمن بگو : چشمان خود
را (از نامحرمان) ببندند و ناموس خود را (با پرهیز از زنا) مصون بدارند».
و این بدان معناست که چشم فروبستن نقش مهمی را در پاکی نفس و شخصیت و پرهیز از فتنه
و فساد بر دوش دارد و پرهیز از نگاه به نامحرم یکی از آداب ارزشمند اسلامی است و
رفتاری متمدنانه از لوازم حیاء و شرم است و حیاء و شرم بخشی از ایمان به شمار
میروند.
رسول خدا صلی الله علیه وسلم مسلمان را از نگاه به نامحرم برحذر داشته و عواقب
خطرناک آن را یادآور شده است، رسول خدا صلی الله علیه وسلم به نقل از خداوند متعال
میفرماید:
«نگاه به نامحرم تیری از تیرهای ابلیس است، هرکس آن را به خاطر رضایت من ترک کند،
ایمانی را به او ارزانی میدارم که لذتش را در قلب خود احساس مینماید».(
طبرانی و حاکم)
لازم به یادآوری است که نگاه ناگهانی و غیرعمدی گناهی ندارد؛ زیرا رسول خدا صلی
الله علیه وسلم خطاب به حضرت علی رضی الله عنه فرمودند: «ای علی! پس از نگاه
(غیرعمدی) دوباره نگاه مکن؛ زیرا نگاه اولی مورد عفو قرار میگیرد و اما نگاه دوم
به حساب تو نوشته میشود».(مسند احمد)
5- آداب ورود به منازل: شریعت اسلام در مورد وارد شدن به منازل برای افراد
غریب، بیگانه و فرزندان در داخل خانه دارای آدابی است.
افراد غریب و بیگانه برای وارد شدن به منازل بیگانه اجازه بخواهند و در کنار درب
منزل تا کسب اجازه منتظر بمانند؛ زیرا خداوند متعال میفرماید:
«
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِكُمْ
حَتَّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَى أَهْلِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ
لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ» (النور
/
27)
«ای کسانی که ایمان آوردهاید! وارد خانههایی نشوید که متعلق به شما نیست مگر پس
از اجازه گرفتن و سلام کردن با ساکنین آن. این کار برای شما بهتر است، امید است شما
(این دو مورد را هنگام رفتن به منازل دیگران رعایت و آنها را) مدنظر داشته باشید».
زنگ زدن و اجازه خواستن تا سه بار رواست و پس از آن اگر به او اجازه داده نشد یا
جوابی را نشنید، لازم است از وارد شدن به منزل منصرف شود؛ زیرا رسول خدا صلی الله
علیه وسلم فرمودهاند:
«هرگاه کسی از شما سه بار اجازه خواست و به او اجازه داده نشد، بازگردد».(
مالک و احمد و شیخان)
کسی که وارد منزل دیگران میشود، باید شرم و حیاء و آداب اسلامی را مراعات نماید و
هنگام ورود و خروج این طرف و آن طرف را نگاه نکند، و رو به درب اطاقی که اهل منزل
دیده شوند ننشیند و پس از پایان کار خویش با اجازه صاحب خانه از آنجا خارج شود.
فرزندان و خدمتکار منزل هم باید آدابی را در مورد ورود به اطاق پدر و مادر در سه
وقت مشخص مراعات نمایند. در این مورد خداوند متعال میفرماید:
«
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ
أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ
مِنْ قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ
وَمِنْ بَعْدِ صَلَاةِ الْعِشَاءِ ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَكُمْ لَيْسَ عَلَيْكُمْ
وَلَا عَلَيْهِمْ جُنَاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوَّافُونَ عَلَيْكُمْ بَعْضُكُمْ عَلَى
بَعْضٍ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآَيَاتِ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ »(النور
/
58)
«ای کسانی که ایمان آوردهاید! خدمتکاران و کودکان شما که به حد بلوغ نرسیدهاند
(به هنگام رسیدن به سن تمییز و قصد ورود به اطاقهای خواب زن و شوهر) باید در سه
وقت باید اجازه بگیرند: پیش از نماز صبح، در نیمروز هنگامی که لباسهای (معمولی)
خود را در میآورید و بعد از نماز عشا (این اوقات) سه گانه (اوقات خلوت و کشف) عورت
شماست. اما به غیر از این سه وقت مانعی ندارد که بدون اجازه وارد (اطاق) شوند؛ زیرا
آنها دور و بر شما در رفت و آمدند. اینگونه (صریح و روشن) خداوند آیهها را برای
شما تبیین می نماید».
6- مرد و زن نمایی: در فرهنگ و منطق غرب و در سایه مساوات کاذب، میان مرد و
زن بسیاری از ارزشها و مفاهیم اخلاقی در هم ریخته میشود. طرفداران این فرهنگ
بیهوده میخواهند همه تفاوتهای طبیعی میان مرد و زن را کنار بگذارند و با فطرت و
آفرینشی که خداوند براساس آن مردان و زنان را آفریده به مخالفت برمیخیزند و
مطلقاً این اندیشه، فرهنگ و روش به هیچوجه در جهت خرید و مصلحت زنان گام برنداشته
است بلکه در غالب موارد کرامت، شخصیت، حیثیت و حقوقشان را زیرپا گذاشته شده و
بسیاری از زنان مسلمان و حتی زنان غربی دستهدسته متوجه اشتباه خود شده و به
خانههای خویش بازمیگردند.
اما منطق و فرهنگ اسلامی منطق فطرت و سازگاری با واقعیتی است که خداوند براساس آن
انسانها را آفریده واقعیتی که به هیچوجه روا نیست با آن رویارویی بشود. این منطق
و قوانین الهی از ظاهر و باطن آن تفاوتها محافظت مینماید و هر یک از آنها را در
عرصه حیات دارای مسئولیتی ویژه به شمار میآورد.
7- افشای اسرار همسری: امانتداری ستون فقرات احکام و آداب همسرداری است.
امانتداری در شنیدن، دیدن، عفت، پوشش، رفتار و امانتداری در گفتار در پنهان و آشکار
و در زندگی خانوادگی و فرزندان و در تلاش برای پاسداری از سیستم خانواده و ادامه آن
و امانتداری در مورد روابط خاص زن و شوهر، ارتباط میان خانواده و همسایهها و مردم
و جامعه. بدین معنا که مراعات امانتداری در همه امور لازم و ضروری است. و لازمه این
امانتداری مراعات مسائل زیر است:
الف- عدم افشای اسرار:
شریعت اسلام هر یک از زن و شوهر را به حفظ اسرار و نهانی های طرف مقابل ترغیب
مینماید؛ زیرا افشای اسرار رفتاری ناپسند است و با اخلاق و کرامت سازگاری ندارد و
گناه بسیار بزرگی به شمار میآید. از ابوسعید خدری رضی الله عنه روایت شده که
رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرموده است: «بدترین جایگاه در روز قیامت و در پیشگاه
خداوند از آن زن و مردی است که اسرار زناشویی خود را برای دیگران افشا نمایند». و
در روایتی دیگر آمده است: «گفتار گفته شده در مجالس امانت هستند: به جز سه سخن (که
میتوان به خاطر جلوگیری از ضرر و فساد آن را افشاء کرد) سخنانی برای ریختن خون
دیگران. برنامهریزی برای زنا و خلافکاری و توطئهچینی برای دزدی اموال دیگران».(
ابوداود.)
ب- توصیف زیبایی زنان:
همچنان که امام نووی در کتاب «ریاض الصالحین» میفرماید: شریعت اسلام از توصیف و
بیان زیبایی زنان برای مردان نامحرم نهی نموده است، مگر در مواردی که آن مرد قصد
خواستگاری او را داشته باشد؛ زیرا از ابن مسعود روایت شده است که: رسول خدا صلی
الله علیه وسلم فرمودهاند: «زنان از زیبایی زنان دیگر برای شوهران خود به گونهای
که انگار آنها را میبینند، سخن نگویند».(
مسلم و ابوداود) همچنین از این حدیث میتوان برداشت نمود که مرد هم نباید در حضور
همسر خود از زیبایی و آراستگی مردان دیگر سخن بگوید.
ج- فتنهگویی میان زن و شوهر :
برخی از آدمهای فاسق و فاجر تلاش میکنند با عناوین مختلف میان زن و مرد ایجاد
اختلاف نمایند و زن را برای طلاق گرفتن از شوهرش تشویق میکنند و به او تلقین
مینمایند که شوهرش شایستگی زندگی با او را ندارد و همه تلاش خود را برای جدایی از
او به کار بگیرد. این کار جنایت و خیانتی بسیار بزرگ است؛ زیرا بریده رضی الله عنه
روایت مینماید که: رسول خدا صلی الله علیه وسلم فرمودهاند: «کسی که در مورد
امانتها خیانت کند و کسی که زنان شوهردار را فریب بدهد، از ما (مسلمانان) به حساب
نمیآید».
د- درخواست طلاق:
هرگاه زنی بدون عذر و بهانه موجه و مشروع یا به خاطر فریب خوردن از طرف دیگران برای
ازدواج با آنها، از شوهر خود تقاضای طلاق بنماید، کار زشت و بسیار ناپسندی را مرتکب
شده است؛ زیرا رسول خدا صلی الله علیه وسلم تحریک و تشویق زنان شوهردار برای گرفتن
طلاق و وعده ازدواج با آنها را فتنه و فسادبرانگیزی برشمرده و میفرماید:
«هر زنی که بدون دلیل مشروع از شوهر خود تقاضای طلاق بنماید بوی بهشت بر او حرام
خواهد بود».(
ابوداود و ترمذی)
8- مسجد در منزل: هرچند اقامه نماز در هر مکان پاک و غیرغصبی جایز است، اما
مستحب است که در داخل منزل جایی را برای اقامه نماز (های سنت برای مردها و نمازهای
واجب و سنت برای زنان) خانواده در نظر بگیرند؛ زیرا خداوند متعال میفرماید:
«
وَاجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ
»(یونس 87)
«خانههایتان را قبلهگاه کنید و نماز را اقامه نمایید».
وصلی الله وسلم علی نبینا محمد وعلی آله وصحبه أجمعین.
وآخر دعوانا أن الحمدلله رب العالیمن.
|