|
زنی هست که عادت دارد فرزندانش را نفرین می کند و نا سزا می گوید و به خاطر هر
اشتباه کوچک یا بزرگی آنها را با دست و زبان آزار می دهد. زنهای زیادی او را نصیحت
کرده اند که این عادتش را ترک نماید و پاسخ او این است: شما آنها را لوس کرده اید،
اینک کار به جایی کشیده که فرزندان از اومتنفر هستند، به سخن او اهمیتی نمی دهند و
فکر می کنند که نهایت همین است که او می زند یا فحش می دهد.
توضیح دهید از دیدگاه دین موضع من به عنوان شوهر در برابر چنین زنی چگونه باید
باشد و چکار کنم تا او درس عبرت بگیرد، آیا او را طلاق دهم و فرزندان را به او
واگذار کنم؟ چکار کنم؟ مرا راهنمایی کنید.
الحمدلله،
نفرین کردن و لعنت فرستادن بر فرزندان از گناهان کبیره است، همچنین لعنت فرستادن بر
افرادی که مستحق آن نیستند از گناهان کبیره می باشد.
در حدیث صحیح از پیامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ روایت است که
فرمود: «لَعْنُ الْمُؤْمِنِ كَقَتْلِهِ»
بخاری6105 ، و مسلم 110.
«لعنت فرستادن بر مؤمن مانند کشتن اوست ».
پیامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ در حدیثی دیگر می فرماید:
«سِبَابُ الْمُسْلِمِ فُسُوقٌ وَقِتَالُهُ كُفْرٌ»
«ناسزا گفتن به مسلمان فسق و جنگ با او کفر است»
بخاری 48 ، مسلم 64
پیامبرصَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ می فرماید: «لَا يَكُونُ
اللَّعَّانُونَ شُفَعَاءَ وَلَا شُهَدَاءَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»
«نفرین کنندگان در روز قیامت شفاعت کننده و گواه قرار نمی گیرند»
مسلم 2598
پس باید آن زن توبه نماید و از دشنام دادن به فرزندانش باز آید، باید به کثرت برای
هدایت و صلاح فرزندانش دعا نماید. شما به عنوان شوهر باید همواره او را نصیحت کنی و
او را از ناسزا گفتن به فرزندان برحذر داری. اگر نصیحت مفید واقع نمی شود و به نظر
شما ترک گفتن او سودمند است؛ او را ترک کن؛ امّا در طلاق دادن عجله نکن.
از الله مسألت می نماییم که ما و شما و او را هدایت نماید و به همه ما توفیق دهد تا
فرزندان را تربیت کنیم. به سوی خوبی راهنمایی نماییم تا اخلاقشان درست شود.
شیخ ابن باز، فتاوی المرأة المسلمة 2/941
IslamPP.Com
|
.gif){kind=small}
