جماع کردن درحالت حيض چه نواقص طبي دارد درحاليکه درقرأن کريم زياد تأکيد شده ؟

الحمدلله،

تشريع اين حکم در اسلام مي‌تواند به خاطر عوامل متعددي باشد که برخي از آنها در آيات به مسئله زيان‌آور بودن آن و اذيت و درد و رنج آن براي زنان اشاره شده است. در يکي از آيات آمده است:« وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُواْ النِّسَاء فِي الْمَحِيضِ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىَ يَطْهُرْنَ»(بقره 222)

يعني: «اي پيامبر! از تو درباره حيض و احکام آن سؤال مي‌کنند، در پاسخ آن بگو: آن چيز زيان آور و موجب آزار و اذيت است».

 اين آيه فلسفه عدم مباشرت و نزديکي مردان با زنان را در حالت قاعدگي بيان مي‌دارد؛ زيرا آميزش جنسي با زنان در چنين حالتي علاوه بر مخالفت با طبع انساني، زيان‌هاي بسيار دارد که علم پزشکي امروز آن را اثبات کرده، از جمله احتمال عقيم شدن مرد و زن، و زمينه‌سازي براي پرورش ميکروب و بيماري‌هاي عفوني چون سفليس و سوزاک،‌ و التهاب اعضاي تناسلي زن، نيز وارد شدن مواد حيض (که تماماً ميکروب‌هاي داخل بدن است) در عضو تناسلي مرد و غير اينها که پزشکان نيز دستور به ممنوعيت آميزش داده‌اند.

اصولاً خوني که به هنگام عادت ماهانه دفع مي‌شود، هر ماه در عروق داخلي رَحِم براي تغذيه جنين جمع مي‌گردد،‌ زيرا رَحِم زن در هر ماه توليد تخمک مي‌کند و مقارن آن عروق داخلي رَحِم به عنوان حالت آماده باش براي تغذيه نطفه، پر از خون مي‌شود. اگر هنگامي که تخمک از لوله‌اي به نام شيپور (فالپ) وارد رحم شود، اسپرماتوزئيد (که نطفه مرد است) در آنجا موجود باشد، تشکيل جنين مي‌دهد و خون‌هاي موجود در عروق صرف تغذيه آن مي‌گردد؛ در غير اين صورت خون‌هاي موجود بر اثر پوسته پوسته شدن مخاط رَحِم و شکافتن جدار رگ‌هاي رَحِم به صورت خون حيض، از رَحِم خارج مي‌شود، زيرا رحم زن در موقع تخليه اين خون‌ها هيچ گونه آمادگي طبيعي براي پذيرش نطفه ندارد و به همين جهت صدمه مي‌بيند.

به صورت مختصر چند علت ديگر را ذکر مى‏کنيم:

1- يکى از مهمترين عوامل لازم جهت مقاربت مطلوب وجود آرامش روحى و ميل جنسى است که در اصطلاح پزشکى به آن Libido ( ( يا ميل جنسى گويند. يعنى طرفين ميل به مقاربت داشته باشند و الا در صورت عدم وجود ميل از يک يا هر دو طرف عمل جنسى براى طرفى که ميل کافى ندارد، نه تنها مطلوب و پسنديده نيست، بلکه موجب تنفر نيز مى‏شود. در دوران قاعدگى، سطح هورمون‏هاى جنسى خانم‏ها (استروژن و پروژسترون) کاهش مى‏يابد و در اثر آن ديواره داخلى رحم ريزش يافته و خونريزى مى‏شود. در اين دوران از يک طرف به علت کاهش هورمونى، عواطف و روحيه خانم‏ها بسيار حساس و زودرنج شده و کج‏خلقى و بى‏حوصلگى خانم‏ها در اين دوره بيشتر مى‏شود و حتى گاه تحمل بچه‏دارى را ندارند. از طرف ديگر خونريزى از توان جسمى آنها مى‏کاهد (درست مثل اين که شما برويد بانک خون و يک کيسه خون بدهيد) و به اين دليل از نظر پزشکى توصيه کرده‏اند که در کارهاى منزل مثل لباس شستن، ظرف شستن و در اين مدت به خصوص روزهاى اول خانم‏ها را يارى دهيد. حال با اين اوصاف آيا مقاربت که هم آمادگى روحى مى‏خواهد و هم آمادگى جسمى صحيح است؟

مسلما در اين گونه مواقع فقط مرد به لذت جنسى مى‏رسند، ولى زن به لحاظ عدم آمادگى به اوج لذت جنسى يا ارگاسم نمى‏رسد و دچار درد ناحيه کمر و لگن و شده و احتمال سردمزاجى و کاهش ميل جنسى حتى در دوران طهارت و پاکى براى او وجود دارد. حتى گاهى به علت عدم آمادگى روحى و جنسى زن، خود مرد هم آن طور که بايد لذت نمى‏برد يعنى غدد ترشحى دستگاه تناسلى زن که مسير مقاربت را لزج و آماده مى‏کنند، به خوبى فعاليت نمى‏کنند و مقاربتى دردناک همراه با خاطره‏اى بد براى زن به دنبال دارد و خود مرد هم به ارگاسم نرسيده است. در حالى که تمام توصيه‏هاى پزشکى اين است که بهترين مقاربت، مقاربتى است که هر دو جنس آن هم در يک زمان و يا با فاصله زمانى اندک به اوج لذت جنسى (ارگاسم) برسند.

2- يکى از اهداف مقاربت، تکثير نسل است. هر چند از نظر پزشکى احتمال آبستنى زن در ايام عادت بسيار کم است، ولى در بعضى از قبايل يهودى (در اسرائيل) که به مقاربت در ايام عادت ماهانه نيز مى‏پردازند و در مواردى زنها حامله مى‏شوند، بيمارى‏هاى ارثى و نواقص ژنتيکى متعددى در بچه‏ها مشاهده شده و حتى در کتب پزشکى ثبت و ضبط شده است. بنابراين جهت اجتناب از پيدا کردن چنين فرزندان ناقص الخلقه‏اى، اجتناب پسنديده‏تر است.

3- استراحت جنسى براى هر دو جنس (مرد و زن) يک ضرورت است، که علم نيز آن را ثابت کرده است. قاعدگى خانم‏ها وسيله‏اى اجبارى است براى اين که زن و مرد مدتى استراحت جنسى داشته باشند و بعد از آن با ميل و رغبت بيشتر در کنار يکديگر باشند. از طرف ديگر به واسطه افراط دچار خودکشى نشوند. هر بار نزديکى و مقاربت که همراه با ارگاسم باشد، تمام عضلات بدن (حتى عضلات موها که هر کدام از موهاى بدن انسان به غير از سر و صورت داراى عضله‏اى بسيار کوچک است و موقع بيرون آمدن از استخر يا ترس و منقبض شده و موها را راست مى‏کند) به يک باره منقبض شده و به شدت از ذخيره انرژى بدن مى‏کاهد. احساس خستگى شديد بعد از مقاربت به خاطر همين مطلب است.

4- در طول دوران قاعدگى، لايه داخلى رحم، دهانه رحم و مجراى داخلى مهبل ريزش دارند و سطوح و لايه‏هاى زيرين تا اتمام دوران قاعدگى بسيار نازک و شکننده هستند و هرگونه تماسى ايجاد خراش و آسيب‏ديدگى مى‏نمايد که زمينه را براى بروز عفونت‏هاى بعدى فراهم مى‏نمايد.

5- اغلب انجام نزديکى منجر به ايجاد پارگى‏ها Lacerarions Fontface L TSStyle f ont-  (و آسيب‏هاى بافتى مى‏نمايد که در حالت طبيعى به لحاظ حضور ترشحات اين آسيب‏هاى جزئى به سرعت و با تکثير سلول‏ها ترميم مى‏شود. در دوران قاعدگى ترشحات طبيعى واژن (مهبل) حضور ندارند [که خود به دليل افت هورمونى است‏] و لذا ترميم با اشکال مواجه مى‏گردد. به همين دليل است که اگر در اين دوران نزديکى صورت گيرد با احساس سوزش و درد توأم خواهد بود.

6- طول دوران سيکل قاعدگى 28 روز فرض مى‏شود که تخمک‏گذارى 14 روز قبل از بروز قاعدگى صورت مى‏پذيرد. لذا پيش‏بينى زمان تخمک‏گذارى بسيار دشوار است. در برخى موارد زمان تخمک‏گذارى به جلو افتاده و در اواخر قاعدگى (قاعدگى‏هاى طولانى) صورت مى‏گيرد. لذا براى زوجينى که قصد پيشگيرى از باردارى را دارند نزديکى منجر به بارورى مى‏شود.

7- دوران قاعدگى براى اکثر خانم‏ها همراه با دردهاى لگنى، شکمى، کمردرد، احتقان ناحيه شکم، احساس سنگينى و درد ناحيه پستان‏ها و همراه است. به علاوه فرد دچار افسردگى و اضطراب و برخى ديگر علائم روحى- روانى نيز هست. لذا تحميل نزديکى در چنين حالت بيمار گونه‏اى صحيح نبوده و تجربه منفى به بار خواهد آورد که در روابط آتى زناشويى ايجاد مشکل خواهد کرد.

از اين بيان روشن مي‌شود که چرا آميزش در حال حيض زيان آور است.

والله اعلم

وصلي الله وسلم علي محمد وعلى آله وأصحابه والتابعين لهم بإحسان إلى يوم الدين

سايت جامع فتاواي اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com