پيامبر صلی الله علیه وسلم به عبدالرحمن بن عوف فرمود: (أولم ولو بشاة) «وليمه بده اگرچه گوسفندي باشد». متفق عليه : بخاری (5153)، مسلم (1427) ****************** بريده بن حصيب رضی الله عنه گفت: (لما خطب علي فاطمة رضي الله عنها قال : قال رسول الله صلی الله علیه وسلم : إنه لابد للعرس من وليمة) «وقتي که علي از فاطمه رضي الله عنها خواستگاري کرد، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : براي عروسي وليمه لازم است». صحیح ابن ماجه (2419) ****************** سنت است که مرد در هنگام آميزش با زن خویش بگويد : (بسم الله اللهم جنبنا الشيطان و جنب الشيطان ما رزقتنا) «به نام خدا، خداوندا! شيطان را از ما و از آنچه به ما عطا مي‌کني دور بگردان»، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (فإن قضي بينهما ولد لن يضره الشيطان أبدا) «اگر کودکي از آن دو متولد شود، شيطان هرگز به او ضرر نمي‌رساند». متفق عليه : بخاری (5165)، مسلم (1434) ****************** پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : (إذا تزوج أحدکم امرأة، أو اشتري خادما، فليأخذ بناصيتها، وليسم الله عزوجل و ليدع بالبرکة، و ليقل : اللهم إني أسألک من خيرها وخير ما جبلتها عليه، و أعوذ بک من شرها و شر ما جبلتها عليه). «هرگاه يکي از شما زني را به ازدواج خود درآورد يا خادمي را خريد، دست بر پيشاني‌اش بگذارد و بسم الله بگويد و براي او از خدا طلب برکت کند ». ابوداود (2146) ****************** پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (أحق ما أوفيتم من الشروط، أن توفوا به ما استحللتم به الفروج) «سزاوارترين شروطي که بايد به آن وفا کنيد شروط نکاح است». متفق عليه : بخاری (5151)، مسلم (1418) ****************** از انس بن مالک رضی الله عنه روايت است : (أن عبدالرحمن بن عوف جاء إلي رسول الله صلی الله علیه وسلم و به أثر صفرة فسأله رسول الله صلی الله علیه وسلم فأخبره أنه تزوج امرأة من الأنصار، قال: کم سقت لها؟ قال : زنة نواة من ذهب، قال رسول الله صلی الله علیه وسلم أولم ولو بشاة) «عبدالرحمن بن عوف نزد پيامبر صلی الله علیه وسلم آمد در حاليکه آثار زردي (زعفران يا حنا) بر او ديده مي‌شد، پيامبر صلی الله علیه وسلم از حال او پرسيد، (عبدالرحمن بن عوف) در پاسخ گفت که با زني از انصار ازدواج کرده است. پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : چقدر مهريه برايش قرار داده‌اي؟ گفت به اندازه وزن يک هسته خرما طلا، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : وليمه بده اگرچه گوسفندي باشد». متفق عليه : بخاری (5153)، مسلم (1427) ******************
پيامبر صلی الله علیه وسلم به عبدالرحمن بن عوف فرمود: (أولم ولو بشاة) «وليمه بده اگرچه گوسفندي باشد». متفق عليه : بخاری (5153)، مسلم (1427)
بريده بن حصيب رضی الله عنه گفت: (لما خطب علي فاطمة رضي الله عنها قال : قال رسول الله صلی الله علیه وسلم : إنه لابد للعرس من وليمة) «وقتي که علي از فاطمه رضي الله عنها خواستگاري کرد، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : براي عروسي وليمه لازم است». صحیح ابن ماجه (2419)
سنت است که مرد در هنگام آميزش با زن خویش بگويد : (بسم الله اللهم جنبنا الشيطان و جنب الشيطان ما رزقتنا) «به نام خدا، خداوندا! شيطان را از ما و از آنچه به ما عطا مي‌کني دور بگردان»، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (فإن قضي بينهما ولد لن يضره الشيطان أبدا) «اگر کودکي از آن دو متولد شود، شيطان هرگز به او ضرر نمي‌رساند». متفق عليه : بخاری (5165)، مسلم (1434)
پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : (إذا تزوج أحدکم امرأة، أو اشتري خادما، فليأخذ بناصيتها، وليسم الله عزوجل و ليدع بالبرکة، و ليقل : اللهم إني أسألک من خيرها وخير ما جبلتها عليه، و أعوذ بک من شرها و شر ما جبلتها عليه). «هرگاه يکي از شما زني را به ازدواج خود درآورد يا خادمي را خريد، دست بر پيشاني‌اش بگذارد و بسم الله بگويد و براي او از خدا طلب برکت کند ». ابوداود (2146)
پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (أحق ما أوفيتم من الشروط، أن توفوا به ما استحللتم به الفروج) «سزاوارترين شروطي که بايد به آن وفا کنيد شروط نکاح است». متفق عليه : بخاری (5151)، مسلم (1418)
از انس بن مالک رضی الله عنه روايت است : (أن عبدالرحمن بن عوف جاء إلي رسول الله صلی الله علیه وسلم و به أثر صفرة فسأله رسول الله صلی الله علیه وسلم فأخبره أنه تزوج امرأة من الأنصار، قال: کم سقت لها؟ قال : زنة نواة من ذهب، قال رسول الله صلی الله علیه وسلم أولم ولو بشاة) «عبدالرحمن بن عوف نزد پيامبر صلی الله علیه وسلم آمد در حاليکه آثار زردي (زعفران يا حنا) بر او ديده مي‌شد، پيامبر صلی الله علیه وسلم از حال او پرسيد، (عبدالرحمن بن عوف) در پاسخ گفت که با زني از انصار ازدواج کرده است. پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : چقدر مهريه برايش قرار داده‌اي؟ گفت به اندازه وزن يک هسته خرما طلا، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : وليمه بده اگرچه گوسفندي باشد». متفق عليه : بخاری (5153)، مسلم (1427)
مشاهده كل احاديث
اسلام - قرآن و تفسیرنوار اسلامسایت جامع فتاوای اهل سنتمهتدینعصر اسلامدائرة المعارف شبکه اسلامیاسلام تيوباخبار جهان اسلامسایت بیداریکتابخانهپاسخ به شبهات دینیاسلام هاوس
حكم شرعي در اين مورد چيست که: خانواده هاي عروس و داماد بعد از عشا در منزل عروس خانم جمع مي شوند و هدايايي را كه زوج براي زوجه تدارك ديده است؛ مادر زوج اين هدايا را به عروس خانم تقديم مي كند و لباس مخصوص را به او مي پوشاند.
حكم شرعي در اين مورد چيست؟ آيا اين كارها اصلي در شريعت دارند؟
الحمدلله،
اين امور جزء عادات و رسوم جاري در ميان مردم هستند، و از امور شرعي نيستند؛ آنچه شريعت در اين مورد بر آن تأ كيد مي دارد، وليمه ي عروسي است كه زوج، قبل از زفاف و يا بعد از آن مردم را دعوت مي كند تا آن را صرف نمايند. اما بقيه ي مراسم، اصلي در شريعت ندارند و سنت بحساب نمي آيند و الزام اين امور جايز نيست؛ و توبيخ و سرزنش نمودن كساني كه آن را انجام نمي دهند، روا نمي باشد اعم از خانواده ي داماد يا عروس.
در مورد آنچه در سؤال مطرح شده است بايد گفت: عادت كردن به اين امور از جمله آنچه در سؤال مطرح شده است، امر پسنديده اي نيست؛ تقديم كردن لباس مخصوص به نامزد و پوشانيدن آن به ايشان توسط مادر خواستگار، رسم جديدي است كه در گذشته مرسوم نبوده است. و اصلي شرعي و ديني هم ندارد. تقديم كردن زيور آلات از قبيل: گوشواره، دست بند، انگشتر و گردن بند در حد معمول – البته در صورت توان خواستگار – كفايت مي كند. دختر، خودش مي تواند لباس دلخواه و زيور آلات مورد علاقه اش را از پولي كه از خواستگار دريافت مي كند، تهيه نمايد. اما بايد توجه داشت كه اسراف و زياده روي و رقابت و فخر فروشی و آن را به رخ ديگران کشیدن، اصلاً كار جالبي نيست و خلاف شرع است. والله اعلم، و صلي الله علي محمد وآله وصحبه وسلم.
شيخ ابن جبرين- گفتار و املا و امضاي ايشان
IslamPP.Com
بازگشت به ابتدا
بازگشت به نتايج قبل
ارسال مقاله به دوستان
چاپ مقاله
معرفي سايت به دوستان | درباره ما | تماس با ما
All Rights Reserved For BlestFamily.com © 2010
كليه حقوق مادي و معنوي سايت محفوظ است.
.gif){kind=small}
