پيامبر -صلى الله عليه وسلم- فرمود: (إذا دعي أحدکم إلي الوليمة فليأتها) «اگر يکي از شما به وليمه (عروسی که در آن امر خلاف شرع نباشد) دعوت شد، بايد براي آن بيايد». متفق عليه : بخاری (5173)، مسلم (1429) ****************** پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (شر الطعام طعام الوليمة، يمنعها من يأتيها، و يدعي إليها من يأباها، و من لم يجب الدعوة فقد عصي الله و رسوله) «بدترين عذا، غذاي وليمه‌اي است که فقراي نيازمند از آن منع و ثروتمندان بي‌نياز به آن دعوت شوند، وکسي که دعوت وليمه را اجابت نکند به راستي نافرماني خدا و رسول او را کرده است». متفق عليه : مسلم (1432)، بخاري و مسلم اين حديث را بصورت موقوف از ابوهريره روايت کرده‌اند، بخاری (5177). ****************** از انس روايت است : (ما رأيت رسول الله صلی الله علیه وسلم أولم علي امرأة ما أولم علي زينب، فإنه ذبح شاة) «نديده‌ام که پيامبر صلی الله علیه وسلم به اندازه‌اي که براي زينب وليمه داده، براي ساير زنانش بدهد، او براي زينب يک گوسفند ذبح کرد». متفق عليه: مسلم (1428)، اين لفظ مسلم است، بخاری (5171 ****************** پيامبر صلی الله علیه وسلم به عبدالرحمن بن عوف فرمود: (أولم ولو بشاة) «وليمه بده اگرچه گوسفندي باشد». متفق عليه : بخاری (5153)، مسلم (1427) ****************** بريده بن حصيب رضی الله عنه گفت: (لما خطب علي فاطمة رضي الله عنها قال : قال رسول الله صلی الله علیه وسلم : إنه لابد للعرس من وليمة) «وقتي که علي از فاطمه رضي الله عنها خواستگاري کرد، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : براي عروسي وليمه لازم است». صحیح ابن ماجه (2419) ****************** سنت است که مرد در هنگام آميزش با زن خویش بگويد : (بسم الله اللهم جنبنا الشيطان و جنب الشيطان ما رزقتنا) «به نام خدا، خداوندا! شيطان را از ما و از آنچه به ما عطا مي‌کني دور بگردان»، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (فإن قضي بينهما ولد لن يضره الشيطان أبدا) «اگر کودکي از آن دو متولد شود، شيطان هرگز به او ضرر نمي‌رساند». متفق عليه : بخاری (5165)، مسلم (1434) ******************
پيامبر -صلى الله عليه وسلم- فرمود: (إذا دعي أحدکم إلي الوليمة فليأتها) «اگر يکي از شما به وليمه (عروسی که در آن امر خلاف شرع نباشد) دعوت شد، بايد براي آن بيايد». متفق عليه : بخاری (5173)، مسلم (1429)
پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (شر الطعام طعام الوليمة، يمنعها من يأتيها، و يدعي إليها من يأباها، و من لم يجب الدعوة فقد عصي الله و رسوله) «بدترين عذا، غذاي وليمه‌اي است که فقراي نيازمند از آن منع و ثروتمندان بي‌نياز به آن دعوت شوند، وکسي که دعوت وليمه را اجابت نکند به راستي نافرماني خدا و رسول او را کرده است». متفق عليه : مسلم (1432)، بخاري و مسلم اين حديث را بصورت موقوف از ابوهريره روايت کرده‌اند، بخاری (5177).
از انس روايت است : (ما رأيت رسول الله صلی الله علیه وسلم أولم علي امرأة ما أولم علي زينب، فإنه ذبح شاة) «نديده‌ام که پيامبر صلی الله علیه وسلم به اندازه‌اي که براي زينب وليمه داده، براي ساير زنانش بدهد، او براي زينب يک گوسفند ذبح کرد». متفق عليه: مسلم (1428)، اين لفظ مسلم است، بخاری (5171
پيامبر صلی الله علیه وسلم به عبدالرحمن بن عوف فرمود: (أولم ولو بشاة) «وليمه بده اگرچه گوسفندي باشد». متفق عليه : بخاری (5153)، مسلم (1427)
بريده بن حصيب رضی الله عنه گفت: (لما خطب علي فاطمة رضي الله عنها قال : قال رسول الله صلی الله علیه وسلم : إنه لابد للعرس من وليمة) «وقتي که علي از فاطمه رضي الله عنها خواستگاري کرد، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود : براي عروسي وليمه لازم است». صحیح ابن ماجه (2419)
سنت است که مرد در هنگام آميزش با زن خویش بگويد : (بسم الله اللهم جنبنا الشيطان و جنب الشيطان ما رزقتنا) «به نام خدا، خداوندا! شيطان را از ما و از آنچه به ما عطا مي‌کني دور بگردان»، پيامبر صلی الله علیه وسلم فرمود: (فإن قضي بينهما ولد لن يضره الشيطان أبدا) «اگر کودکي از آن دو متولد شود، شيطان هرگز به او ضرر نمي‌رساند». متفق عليه : بخاری (5165)، مسلم (1434)
مشاهده كل احاديث
اسلام - قرآن و تفسیرنوار اسلامسایت جامع فتاوای اهل سنتمهتدینعصر اسلامدائرة المعارف شبکه اسلامیاسلام تيوباخبار جهان اسلامسایت بیداریکتابخانهپاسخ به شبهات دینیاسلام هاوس
آيا گروهي از زنان كه داراي تحصيلات عالي هستند حتي از بسیاری از مردان گوي سبقت را ربوده اند جايز است كه رهبري جامعه را بعهده گیرند و علاوه بر اين آیا زن مي تواند پيشنماز شود؟ موانع ديگري كه اجازه نمي دهد زن منصب و رهبري را به دست بگيرد چيست؟ و چرا؟
الحمدلله،
سنت، مقاصد شريعت، اجماع امت و واقعيت امر بر اين دلالت مي كند كه زن نبايد مقام رياست و قضاوت را بر عهده بگيرد، چون أبي بكرۀ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ از پيامبر صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ روايت مي كند كه وقتي به ايشان خبر رسيد كه ايرانيان مقام رهبري را به زني سپرده اند، فرمود:« لَنْ يُفْلِحَ قَوْمٌ وَ لّوْا أمْرَهُم امْرأۀً » « قومي كه كارشان را به عهده زني بگذارند هرگز كامياب نخواهند شد»
اين يك قاعده كلي است، چون زنها عقلشان ناقص و ضعيف است و بسیار عاطفي هستند، عاطفه جلوي انديشيدن آنها را مي گيرد. رهبر و حاكم بايد به اوضاع رعيت و ملت رسيدگي كند از اين رو بايد به مناطق استانها سفر كند و به ميان مردم برود و گاهي لازم مي شود كه در جنگ و جهاد، لشكر را فرماندهي كند كه بمنظور انعقاد پیمانهای نظامی با دشمنان روبرو شود، و قرار داد هاي تجاري بنندد كه همه اينها با اوضاع و روحيه زن همخوانی ندارد، زن بايد دستوراتي را كه براي حفاظت از آبرو و پاسداري جايگاهش آمده رعايت كند.
اجماع امت در عصر خلفاي راشدين و قرن هاي سه گانه اول بر اين دلالت مي كند كه فرماندهي و قضاوت نبايد به زنان سپرده شود، و حال آنكه در آن زمان بعضي از زنان سواد ديني داشتند و در علوم قرآن و حديث و احكام به آنها مراجعه مي شد؛ اما زنان در آن سه قرن اول هيچگاه به رياست و پست و مقام و رهبري چشم ندوختند.
فتاوي اللجنة الدائمۀ للبحوث العلميۀ و الإفتاء (17/13)
IslamPP.Com
بازگشت به ابتدا
بازگشت به نتايج قبل
ارسال مقاله به دوستان
چاپ مقاله
معرفي سايت به دوستان | درباره ما | تماس با ما
All Rights Reserved For BlestFamily.com © 2010
كليه حقوق مادي و معنوي سايت محفوظ است.
.gif){kind=small}
